اين مواد در صورتي در مثانه جمع مي‌شود که مثانه پس از ادرار کردن کاملاً تخليه نشود.
عضو انجمن اورولوژي ايران و اروپا افزود: در اثر اين موضوع غلظت ادرار باقيمانده به تدريج افزايش مي‌يابد و مواد معدني موجود در محلول تشکيل کريستال مي‌دهد.وي گفت: اين سنگ‌ها گاهي بسيار کوچک هستند و به راحتي همراه با ادرار دفع مي‌شوند اما بعضي سنگ‌هاي مثانه در ديواره مثانه يا حالب (لوله کشيده شده از کليه تا مثانه) گير مي‌کنند. سنگ گير افتاده به تدريج کريستال‌هاي معدني بيشتري را جذب مي‌کند و بزرگ و بزرگتر مي‌شود.متخصص کليه و مجاري ادراري گفت: ممکن است سنگ مدتي در مثانه باقي بماند و هيچ علامتي را ايجاد نکند. اين سنگ‌ها غالباً هنگام راديولوژي برحسب تصادف ديده مي‌شوند. سنگ مثانه بزرگ بايد توسط متخصص از مثانه خارج شود.
عضو انجمن اورولوژي ايران و اروپا گفت: ممکن است بيمار به محض ايجاد شدن سنگ مثانه با علائم روبرو نشود. اما اگر سنگ مثانه را تحريک کند، علائم آن بروز مي‌کند.وي گفت: تکرر ادرار يا دشواري در شروع ادرار کردن، جريان ادرار ديرتر از حد معمول، احساس درد در ناحيه پايين شکم، درد و سوزش هنگام ادرار، وجود خون در ادرار و تيره رنگ بودن و عدم شفافيت ادرار از نشانه اي بروز سنگ مثانه است.اسلامي گفت: اگر ادرار پس از دفع در مثانه باقي بماند، سنگ مثانه ايجاد مي‌شود. باقي ماندنادرار در مثانه غالباً پي‌آمد ابتلا به بيماري ديگري است که اجازه نمي‌دهد مثانه کامل تخليه شود. عضو انجمن اورولوژي ايران و اروپا در پايان خاطر نشان کرد: همچنين بزرگي پروستات، تنگي مجرايادرار و مثانه هاي عصبي مانع تخليه کامل ادرار مي‌شود.