فهرست موضوعات
تاریخ 24 آبان 1402
کجی مادرزادی آلت به وضعیتی گفته میشود که در آن آلت تناسلی از بدو تولد در شخص وجود داشته است و به صورت نامناسبی تشکیل شده است. برخی از این نوع کجیها در اوایل زندگی و در حین تعویض پوشک یا لباس مورد توجه والدین قرار میگیرند و با اصلاح درمان میشوند، اما برخی دیگر تا دوران بلوغ شناخته نمیشوند. کجی آلت معمولاً تنها در هنگام نعوظ قابل مشاهده است و در طول روز به صورت نامشخصی باعث مشکلاتی مانند درد و عدم راحتی میشود. درمان کجی آلت تناسلی با جراحی انجام میشود و این تنها گزینه درمانی موجود برای این حالت است.
- دشواری و درد در هنگام دخول
- غیرممکن شدن رابطه جنسی بخاطر کجی آلت
- آلت به راحتی از واژن در میآید.
- رابطه جنسی تنها به چند پوزیشن محدود و حرکات کوتاه محدود میشود.
- درد همسر و ناراحتی
- حساسیت بالا در کلاهک آلت که میتواند منجر به انزال زودرس شود.
- ظاهر غیرطبیعی آلت اذیت کننده، ترسناک و خجالت آور است.
علل کجی مادرزادی آلت
علت کجی مادرزادی آلت شناخته نشده است ولی تصور میشود که با رشد نابرابر ستونهای نعوظی در دو طرف آلت مرتبط باشد.
نشانههای کجی آلت تناسلی مادرزادی
این علائم عبارتند از:
- درد در آلت
- برآمدگی یا سفتی در بافت آلت که میتوان از روی پوست آن را لمس کرد.
- نعوظ شل یا دردناک
- کاهش شهوت جنسی، اعتماد به نفس پایین و احساس افسردگی
- در برخی موارد، کجی و درد به قدری زیاد است که دیگر رابطه جنسی غیرممکن میشود.
تشخیص کجی مادر زادی آلت تناسلی
تشخیص کجی مادرزادی آلت بر اساس گرفتن تاریخچه بیمار و معاینه وی انجام میشود.
عکس گرفتن از آلت در حالت نعوظ
بدشکلی آلت تنها در هنگام نعوظ دیده میشود، هنگامی که تونیکا آلبوژینای آلت تا بیشترین حد ممکن امتداد یافته باشد. عکس انداختن از آلت در حالت نعوظ میتواند ابزار مفیدی برای تشخیص ماهیت این بدشکلی باشد. هرچند، ممکن است در عکس حد دقیق سه بعدی کجی کمتر از حد واقعی دیده شود زیرا در تصویر تنها دو بعد قابل دیدن است. همچنین نعوظ ناتمام نیز باعث میشود بدشکلی کمتر از حد واقعی دیده شود.
نعوظ مصنوعی و اسکن دوپلر
درمان کجی مادرزادی آلت تناسلی
تنها گزینه درمانی جراحی است. تا به امروز هیچ درمان غیر جراحی از جمله داروی خوراکی، تزریق یا درمان موضعی برای اصلاح کجی مادرزادی مورد استفاده قرار نگرفته است.
کاندید مناسب برای درمان جراحی
جراحی کجی مادر زادی آلت تناسلی به افرادی با شرایط زیر توصیه میشود.
- بطور کلی اکثر بیماران تنها در صورتی برای جراحی معرفی میشود که زاویه کجی آلت بیش از 30 درجه باشد و کجی باعث نگرانی شدید شخص شده است.
- از آنجایی که اکثر بیماران در سنین پایین متوجه کجی آلت خود میشوند، معمولاً پزشک به آنها پیشنهاد میکند تا حداقل 18 سالگی صبر کنند و سپس به دنبال درمان باشند.
- با توجه به اینکه جراحی تنها گزینه درمانی موجود است بیمار نباید مشکلی برای بیهوشی عمومی داشته باشد.
آماده شدن برای جراحی کجی مادرزادی آلت تناسلی
عملاً هیچ کاری نیاز نیست، اگرچه در پیش گرفتن یک سبک زندگی سالم (از لحاظ رژیم غذایی، ورزش کردن و عدم استعمال دخانیات) در ماههای پیش از جراحی توصیه میشود زیرا این موارد ریکاوری شخص را تسهیل خواهد کرد. علاوه بر این، به شما دستورالعملهای مشخصی داده خواهد شد که طبق آن باید 6 ساعت پیش از جراحی ناشتا باشید. البته اگر بیماری خاص یا نگرانیهایی در ارتباط با سلامتی خود دارید حتماً در اولین فرصت ممکن جراح خود را در جریان بگذارید تا بررسی کند آیا میتوان جراحی را برای شما انجام داد یا خیر. اگر پیش از عمل نیاز به انجام کاری باشد، پزشک در جلسه مشاوره آن را با شما در میان خواهد گذاشت.
روش جراحی کجی مادرزادی آلت تناسلی
از فرآیندهای جراحی متنوعی میتوان استفاده کرد ولی تمام این روشها الزاماً با این اصل انجام میشوند که طرف محدب آلت کوتاه شود تا دو طرف آلت به طول برابری برسند. مانورهای اولیه در تمام فرآیندها یکسان است، معمولاً یک برش محیطی نزدیک به کلاهک آلت تناسلی زده میشود. پیش از این برای آن دسته از مردانی که ختنه نشده بودند ختنه نیز انجام میشد، ولی شواهدی که اخیراً به دست آمده نشان میدهد اگر هیچ نشانهای از اسکار یا ناهنجاری در پوست ختنه گاه وجود نداشته باشد، به انجام ختنه نیازی نیست. به محض جدا شدن از روی آلت، نعوظ مصنوعی انجام میشود تا بدشکلی دیده شود و سپس فاسیای باک برداشته میشود تا سیلندر زیرین آن در معرض دید قرار بگیرد. انواع مختلفی از پلیکاسیون یا چین زدن را میتوان در این مرحله انجام داد.
- سابق بر این به اولین عمل اصلاحی فرآیند نزبیت گفته میشد. در این فرآیند بخشی از بافت تونیکا البوژینه بریده میشود تا طرف محدب آلت کوتاه شود.
- عمل Yachia با ایجاد یک برش عمودی روی آلت انجام میشود و سپس بطور اریب بخیه زده شده که باعث کوتاه شدن سمت محدب آلت خواهد شد. این عمل میتواند باعث بدتر شدن تنگی تنه آلت شود و به همین دلیل به نسبت مبتلایان به بیماری کوردی از این روش برای بیماران مبتلا به بیماری پیرونی کمتر استفاده میشود.
- پلیکاسیون Essed-Schroeder بدون برش انجام میشود ولی در عوض، در این روش بخیههایی در سمت محدب زده میشود تا بافت را “کوتاه کند”.
- در نوع جدیدتر پلیکاسیون بدون برش که به عمل 16 نقطهای معروف است از بخیههای دائمی برای کوتاه کردن بافت آلت استفاده میشود. این عمل را میتوان با بیحسی موضعی انجام داد و نرخ موفقیت بالایی نیز دارد، البته آلت بیمار به اندازه قابل توجهی کوتاه خواهد شد. همچنین این روش برای بهبودی اولیه تماماً بر بخیههای دائمی استوار است که میتواند منجر به نارسائی شده و همچنین در بعضی موارد گرههای بخیه از زیر پوست قابل لمس است که برای برخی از مردان آزاردهنده خواهد بود.
- پلیکاسیون تونیکا آلبوژینه نیز یکی دیگر از روشهای مورد استفاده است. این روش ابتدا برای اصلاح بیماری کوردی مادرزادی مورد استفاده قرار گرفت. در اینجا یک جفت برش مورب روی سطح بالایی تونبکا زده میشود. بافت بین این دو برش موازی را روی هم میگذارند تا سطح محدب را کوتاه کند. این روش را میتوان با بخیههای دائمی یا جذبی انجام داد.
مراقبت های بعد از جراحی آلت تناسلی
روز بعد از جراحی، باید برای جلسه مشاوره فالوآپ با جراح خود حضور داشته باشید، در طول این جلسه جراح دستورالعملهای کامل پس از عمل را به شما خواهد داد، پانسمان زخم را عوض کرده و به هرگونه سوالهای شما پاسخ خواهد گفت. دو هفته پس از عمل (مگر با صلاحدید پزشک) باید فرآیند توانبخشی پس از عمل را آغاز کنید که شامل کشش آلت و یا تمریناتی با دستگاه وکیوم میشود.
نتایج جراحی کجی مادرزادی آلت تناسلی
نرخ موفقیت جراحی از سه جهت تعریف میشود:
- عدم وجود عوارض عمده
- عدم بازگشت کجی قابل توجه
- رضایت بیمار
بر اساس این سه معیار نرخ موفقیت عمل در جراحی کجی آلت بسیار بالاست. فراتر از مهارتهای جراحی پزشک، یکی از عناصر بسیار مهم در چنین نرخ بالایی از موفقیت انتخاب صحیح بیماران به لحاظ تناسب تکنیکهای جراحی است و همچنین مراقبتهای پس از جراحی کامل که برای بیمار فراهم میشود.
عوارض جراحی کجی آلت تناسلی
اغلب بیماران پس از جراحی کجی مادرزادی، تورم کمی در آلت تناسلی خود تجربه میکنند که در چند روز اول بهبود مییابد. اما بعضی از عوارض نادر نیز ممکن است به همراه داشته باشند که شامل خونریزی، عفونت (برای پیشگیری از آنتیبیوتیک استفاده میشود)، آسیب به بافتهای مجاور (مانند عروق خونی، عصبها، کلاهک آلت تناسلی و مجرای پیشاب)، بیحسی موقت یا دائمی کلاهک، بازگشت کجی آلت، کوتاهی آلت، اختلال در نعوظ پس از عمل و در بعضی موارد فتق آلت میشوند. در جلسه مشاوره قبل از جراحی، جراح خطرات عمل را به شما توضیح خواهد داد و به هر سوالی که دارید پاسخ خواهد داد.
سوالات رایج
در پنیس نرمال مقدار انحنا وجود دارد. در بسیاری از موارد، پنیس در حالت نعوظ اندکی به چپ یا راست متمایل است. انحنای آلت هنگامی تبدیل به مشکل میشود که باعث درد شود یا از دخول جلوگیری کند.
کجی مادرزادی آلت شامل بافت اسکار در پوشش الاستیک سیلندرهای نعوظی نمیشود ولی در بیماری پیرونی چنین است. کجی مادرزادی آلت معمولاً شامل کجی رو به پایین یا پهلو یا ترکیبی از هر دوست. به مرور زمان، کجی مادرزادی آلت تغییر نمیکند.
تمام جراحیهای اصلاحی کجی آلت بصورت بستری انجام میشود و جراحی بین 1 الی 2 ساعت طول میکشد.
پس از عمل باید برای 3 الی 4 ساعت در بیمارستان بستری شوید. در طول این مدت پرستار شما را معاینه کرده و برایتان غذا آورده میشود، احساس خود را به جراح خواهید گفت و سپس میتوانید مرخص شوید. میتوانید به حالت طبیعی راه بروید و کارهای خود را انجام دهید، معمولاً درد یا ناراحتی خفیفی نیز وجود دارد.
مقداری درد خفیف دور از انتظار نیست ولی این مشکل را میتوان با قرصهای مسکن بدون نسخه درمان کرد. برخی از بیماران، مخصوصاً مردان کم سن و سال، در چند هفته اول پس از جراحی همراه نعوظ احساس درد خواهند داشت.
هزینههای درمان جراحی به نوع عمل، همچنین تجهیزات جراحی و شرایط مخصوص هر بیمار بستگی خواهد داشت.
روز بعد از جراحی، جلسه فالوآپ داخل مطب جراح تشکیل میشود تا از عدم وجود هرگونه مشکلی اطمینان حاصل گردد. پس از آن، اکثر بیماران میتوانند مسافرت کنند، هرچند پزشک توصیه میکند که 1 الی 2 روز استراحت بیشتر برای شما بهتر است، در صورت لزوم جراح یک الی دو روز بعد جلسه فالوآپ بعدی را تنظیم خواهد کرد.
تمام روشهای جراحی مزایا و معایب خود را دارند که به پروفایل شخصی بیمار بستگی دارد. مهمترین نکته این است که مناسبترین روش برای هر بیمار انتخاب و انجام شود.
اکثر بیماران میتوانند 2 الی 5 روز پس از عمل به فعالیتهای شغلی خود بازگردند. اگر شغل شما مستلزم فعالیت جسمانی سنگین است، کمی باید به خود استراحت دهید، حتماً پیش از بازگشت به کارتان جراح را در جریان بگذارید.
میتوان 4 الی 6 هفته پس از درمان فعالیت جنسی سابق خود را از سر گرفت مگر اینکه به صلاحدید جراح این مدت تغییر کند.