ایمپلنت یا پروتز آلت تناسلی مردان، مراقبت‌های قبل و بعد از آن

تاریخ 15 نوامبر 2023

پروتز آلت یک وسیله است که درون آلت تناسلی مرد قرار می‌گیرد و به کاهش اختلالات نعوظ کمک می‌کند. معمولاً پروتز آلت پس از ناموفق بودن روش‌های درمانی دیگر برای اختلالات نعوظ توصیه می‌شود. این پروتزها دو نوع نیمه سخت و منعطف دارند، هر کدام با عملکرد و ویژگی‌های خاص خود. برای جایگذاری پروتزهای آلت نیاز به انجام جراحی است. قبل از انتخاب نوع پروتز آلت، ضروری است که اطلاعات کاملی در مورد عمل جراحی، خطرات احتمالی، عوارض جانبی و مراقبت‌های پس از جایگذاری این پروتزها را به دست آورید.

دلایل کاشت پروتز آلت تناسلی مردان

پروتزهای (ایمپلنت‌های) آلت به منظور سفت کردن آلت برای انجام عمل دخول در هنگام برقراری رابطه جنسی طراحی شده‌اند و از آنها در زمانی استفاده می‌شود که روش‌های درمانی دیگر مؤثر واقع نشده باشند. این عمل تغییری در میل جنسی، احساس آلت یا احساس اورگاسم ایجاد نمی‌کند. این ایمپلنت‌ها را پس از کاشت احساس خواهید کرد اما به طور کامل در زیر بدن قرار دارند. از این پروتزهای معمولاً برای درمان اختلالات نعوظ استفاده می‌شود اما در برخی موارد برای درمان موارد زیر نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند:

پریاپیسم: نعوظ بلند مدت به دلیل از بین رفتن بافت عضلانی در آلت به خصوص زمانی که روش‌های درمانی دیگر در درمان این بیماری مؤثر واقع نشوند.
بیماری پیرونی: برای کمک به صاف کردن افتادگی شدید آلت در هنگام نعوظ که باعث ایجاد اختلالات نعوظ می‌شود یا در زمانی که عملکرد نعوظ ضعیف بوده و با مصرف دارو بهبود نمی‌یابد.
بی‌اختیاری ادراری: برای این که آلت به اندازه‌ای بالا بیاید که بتواند نشت ادرار را کنترل نماید.

 انواع پروتز آلت

شما قبل از انجام عمل با پزشک و متخصص پرستاری یک جلسه مشاوره خواهید داشت که در آن انواع مختلف پروتزها به شما معرفی شده و ظاهر و عملکرد آنها به شما نشان داده خواهد شد. معمولاً یک پروتز حدود 10 سال دوام خواهد داشت و پس از آن شما باید آن را با یک پروتز جدید و نو تعویض کنید. سه نوع اصلی پروتز وجود دارد که عبارتند از:

نرم و قابل‌انعطاف: دو میله منعطف که باعث سختی دائمی می‌شوند اما انعطاف‌پذیر و مخفی هستند مورد استفاده قرار می‌گیرند. آنها را می‌توان به سرعت و به راحتی کاشت و به ندرت باعث ایجاد مشکلات مکانیکی می‌شوند. این پروتزها بیشتر برای مردانی که مشکلات و بیماری‌های پیچیده‌ای دارند مفید خواهد بود.

پروتز قابل تورم سه قطعه‌ای: دو سیلندر در آلت، یک پمپ در بیضه و یک مخزن پرکننده مایع در شکم قرار داده می‌شوند. پمپ با دست فعال شده و بسیار شبیه به نعوظ طبیعی است. از آنجا که این نوع پروتز شامل چندین قطعه می‌شود، زمان لازم برای کاشت آنها طولانی‌تر بوده و احتمال بروز مشکلات مکانیکی که ممکن است برای ترمیم آنها نیاز به انجام عمل‌های جراحی باشد را افزایش می‌دهند.

پروتز قابل تورم دو قطعه‌ای: دو سیلندر از قبل پر شده همراه با پمپ اسکروتال که نیازی به مخزن مایع ندارد. اگر شما در گذشته عمل‌های جراحی در ناحیه لگن یا شکم انجام داده باشید که امکان جایگذاری مخزن برای شما وجود نداشته باشد می‌توانید از این نوع پروتزها استفاده کنید. این پروتزها در زمانی که باد آنها خالی است شل نمی‌شوند. استفاده از این نوع پروتزها باید به عنوان آخرین راه حل مورد نظر قرار گیرد زیرا یک عمل جراحی بدون بازگشت محسوب می‌شود. شما باید قبل از کاشت پروتز آلت در مورد تمام روش‌های درمانی بالقوه با اورولوژیست صحبت کنید.

دستورالعمل‌های قبل از انجام عمل کاشت پروتز آلت

بیمار از ساعت 12 شب قبل از عمل نباید هیچ چیزی از جمله آب بخورد یا بیاشامد و در روز عمل نیز نباید هیچ چیزی بخورد مگر داروهای تجویز شده را. شما می‌توانید همه داروهای روزانه خود به جز آنهایی که باعث رقیق شدن خون می‌شوند را با یک جرعه کوچک آب و فقط در هنگام صبح روز عمل کاشت پروتز آلت مصرف کنید. بیماران البته به جز بیماران مبتلا به مشکلات عروق کرونری و بیمارانی که داروهای شسشتودهنده استنت استفاده می‌کنند از یک هفته قبل از انجام عمل جراحی کاشت پروتز آلت نباید آسپیرین یا هر داروی حاوی آسپیرین مصرف کنند.

افراد مبتلا به بیماری عروق کرونری یا افرادی که از استنت استفاده می‌کنند باید روزانه 81 میلی‌گرم آسپیرین بچه را مطابق برنامه مصرف کنند و البته می‌توانند داروهای خود را در صبح روز عمل جراحی کاشت پروتز آلت نیز میل کنند. برخی داروهای حاوی آسپیرین عبارتند از اکوترین، اناسین، بوفرین و آدویل. به منظور کاهش تجمع باکتری‌ها روی پوست باید قبل از انجام عمل کاشت پروتز آلت دو تا سه مرتبه پوست با محلول هیبیکلن شستشو داده شود. همچنین سه روز قبل از انجام عمل باید پوست بیضه‌ها و آلت مورد بررسی قرار گیرد و در صورتی که هر گونه عفونت پوستی، راش، جوش، کورک یا زخم بازی روی پوست وجود داشت باید به مطب گزارش داده شود.

 روز انجام عمل کاشت پروتز آلت

 جزئیات انجام عمل جراحی:

•پزشکان ناحیه تحت عمل را اصلاح کرده و با محلول ضدعفونی به مدت 10 دقیقه تمیز می‌کنند تا احتمال بروز عفونت به حداقل برسد.

•پزشکان معمولاً این عمل را تحت بیهوشی عمومی انجام می‌دهد ولی گاهی اوقات ممکن است تحت بیحسی ستون فقرات نیز انجام شود که در آن بیمار بیدار است اما از کمر به پایین هیچ احساسی ندارد.

•پزشکان معمولاً قبل از انجام عمل به بیمار، آنتی‌بیوتیک تزریق می‌کنند البته قبل از انجام این کار به دقت احتمال بروز واکنش‌های آلرژیک را مورد بررسی قرار می‌دهند.

•پزشکان معمولاً یک شکاف کوچک درست در زیر محل برخورد آلت با بیضه ایجاد می‌کنند. بیشتر عمل‌ها را می‌توان به طور کامل از طریق همین شکاف انجام داد اما گاهی اوقات ممکن است یک شکاف کوچک نیز در شکم ایجاد شود تا در صورت نیاز مخزن نیز جایگذاری شود.

•پزشک بافت داخل سیلندر نعوظ را در آلت از هم باز کرده و فضای عمل را اندازه‌گیری می‌کند تا ببیند چه سایزی از پروتز را می‌تواند به کار گیرد.

•پزشک برای جایگذاری پمپ یک فضا در کیسه بیضه ایجاد می‌کند (اگر دستگاه قابل تورم و بادشدن مورد استفاده قرار گرفته باشد)، معمولاً این فضا بین بیضه‌ها و در جلوی کیسه بیضه در نظر گرفته می‌شود (این فضا را به راحتی می‌توان یافت)

•در صورتی که نیاز به استفاده از مخزن در شکم وجود داشته باشد، پزشک این فضا را در کنار مثانه و از طریق همان شکاف ایجاد شده یا گاهی اوقات از طریق یک شکاف جدید دیگر تأمین می‌کند.

•دستگاه‌های قابل تورم با مایع پر می‌شود، هوا باید از سیلندر و لوله اتصال آن خارج شود و میزان بادشوندگی در هنگامی که شما خوابیده‌اید تست می‌شود.

•احتمالاً شما نیاز به تخلیه در محل زخم خود خواهید داشت که باید به همین دلیل یک شب از سوند استفاده کنید.

•پزشک معمولاً آلت را با یک پانسمان سخت می‌بندد تا احتمال بروز تورم و کبودی کاهش یابد.

یک روز پس از انجام عمل جراحی کاشت پروتز آلت، پانسمان، سوند و… برداشته می‌شوند. اگر شما از وسایل قابل تورم استفاده کرده باشید، پزشک باد آنها را قبل از مراجعت شما به منزل خالی خواهد کرد. ممکن است این کار در ابتدا برای شما بسیار سخت باشد.

مراقبت بعد از پروتز آلت تناسلی مردان

پس از انجام عمل کاشت پروتز آلت معمولاً کیسه بیضه‌ها دچار تورم و کبودی می‌شوند. با چندین مرتبه استحمام در روز با آب گرم و به مدت سه روز پس از انجام عمل کاشت پروتز آلت، تورم به تدریج و در مدت 7 تا 14 روز برطرف می‌شود. به مرور زمان و با کاهش تورم، درد نیز به تدریج از بین می‌رود. در 48 ساعت اول پس از انجام عمل کاشت پروتز آلت باید فعالیت‌های فیزیکی به حداقل ممکن برسد.

بیمار دو روز اول پس از انجام عمل باید در رختخواب استراحت نماید بدین معنی که باید صاف به پشت دراز بکشد. توصیه می‌شود سه مرتبه در روز و هر مرتبه به مدت 15 دقیقه راه بروید. در روز سوم پس از انجام عمل، شما می‌توانید فعالیت‌های فیزیکی سبک خود را انجام داده و به مرور و با برنامه‌ریزی این فعالیت‌ها را افزایش دهید. معمولاً بیمارانی که عمل کاشت پروتز آلت انجام داده‌اند، یک هفته پس از انجام عمل می‌توانند به سر کار خود بازگردند.

•    رژیم غذایی: پس از انجام عمل کاشت پروتز آلت هیچ گونه محدودیت غذایی وجود ندارد. به هر حال، داشتن یک رژیم غذایی متعادل شامل گوشت لخم، سبزیجات زرد و سبز، مرکبات، محصولات لبنی و نان غلات کامل و حبوبات به تسریع روند بهبودی کمک می‌کنند. بیماران مبتلا به دیابت می‌توانند به رژیم غذایی خود که قبل از انجام عمل داشته‌اند ادامه دهند.

•    داروها: در ملاقات و ویزیت قبل از عمل، به شما نسخه‌هایی داده می‌شود که باید قبل از انجام عمل آنها را تهیه کند. داروهای مسکن باید در صورت لزوم مصرف شوند تا شما احساس راحتی داشته باشید، معمولاً درد 3 تا 5 روز پس از انجام عمل پروتز آلت و با توجه به افزایش فعالیت‌های شما، افزایش می‌یابد. درد خفیف تا متوسط به مدت دو هفته ادامه یافته و سپس به مرور زمان از بین می‌رود. اگر درد بدون این که تسکین یابد ادامه یافت، باید با پزشک تماس بگیرید. ممکن است نیاز به استفاده از داروهای ملین ضعیف داشته باشید زیرا در زمانی که درد دارید ممکن است به یبوست مبتلا شوید.

•    کشیدن بخیه‌ها: بخیه‌ها معمولاً 14 روز پس از انجام عمل کاشت پروتز آلت کشیده می‌شوند. در اولین جلسه ویزیت پس از عمل، به شما پمادهایی داده می‌شود که باید 2 تا 4 هفته برای بهبود عملکرد پمپ آلت، مطابق دستور استفاده نمایید. سعی نکنید استفاده از دستگاه را تا زمانی که به شما توصیه شده است امتحان نکنید.

نتایج پروتز آلت تناسلی مردان

 با این که عمل کاشت پروتز آلت یک عمل غیرتهاجمی بوده و غالباً به عنوان آخرین راه حل درمانی برای درمان اختلالات نعوظ در نظر گرفته می‌شود اما بیشتر مردان و شرکای جنسی آنها از این محصولات رضایت داشته‌اند. در 60 تا 80 درصد موارد این دستگاه‌ها به مدت 10 سال دوام خواهند داشت.

 عوارض جانبی ناشی از کاشت پروتز آلت

عوارض جانبی کاشت پروتز آلت عبارتند از ایجاد هماتوم در اطراف پمپ، تورم بلند مدت، ناراحتی که بیش از چند هفته ممکن است ادامه یابد یا در یک درصد موارد عفونت پروتز. بسیاری از این عوارض جانبی بدون نیاز به مداخلات پزشکی برطرف می‌شوند. احتمال بروز عفونت با استفاده از کاشت دستگاه‌های پروتز آلت با روکش آنتی‌بیوتیک و انجام این عمل توسط یک متخصص متبحر کاهش می‌یابد.

سؤالات رایج

آیا روش دیگری به غیر از پروتز آلت به بزرگ کردن آلت تناسلی کمک می‌کند؟

•    قرص‌های خوراکی: داورها اولین انتخاب‌های درمانی برای بیشتر بیماران هستند.
•    تزریق ژل به آلت تناسلی: پروستاژلاندین به طور مستقیم در یک طرف آلت تزریق می‌شود
•    دستگاه‌های وکیومی کمک به نعوظ: یک دستگاه خارجی است که خون را در آلت مکیده و با ایجاد یک حلقه انقباضی آلت را سفت نگه می‌دارد.
•    قرص‌های پروستاژلاندین اورترال: استفاده از قرص‌های ژل‌های پروستاژلاندین در مجرای ادرار (یک روش مؤثر با احتمال زیاد بروز عوارض جانبی)

پروتز آلت چگونه کار می‌کند؟

یک پروتز آلت قابل تورم شامل دو سیلندر، یک مخزن و یک پمپ است که از طریق یک عمل جراحی داخل بدن قرار داده می‌شوند. دو سیلندر در آلت قرار داده می‌شوند و به وسیله یک لوله به یک مخزن مایع جداگانه وصل می‌شوند. مخزن در زیر عضله کشاله ران کاشته می‌شود. پمپ نیز به این سیستم وصل می‌شود و در زیر پوست کیسه بیضه‌ها و بین دو بیضه قرار داده می‌شود. برای بادکردن پروتز، مرد باید پمپ را فشار دهد تا مایع از مخزن گرفته و به سیلندر در آلت منتقل شود و آلت را بلند کند. با فشار دریچه خروج باد در انتهای پمپ، مایع به مخزن بازگشته و آلت می‌تواند به حالت خود برگردد.

آیا پروتز قابل رؤیت است؟

با این که خود فردی که تحت عمل جراحی قرار گرفته است می‌تواند محل شکاف ایجاد شده برای عمل را در انتهای آلت خود در محل تلاقی آلت با کیسه بیضه ببیند اما افراد دیگر احتمالاً نخواهند توانست تشخیص دهند که وی از پروتز قابل تورم آلت استفاده می‌کند.

 رابطه جنسی با وجود پروتز چگونه است؟

هنگامی که آلت متورم می‌شود، استفاده از پروتز باعث می‌شود که آلت خشک و سفت شود و به شکلی مشابه حالت طبیعی داشته باشد. اغلب مردان این حالت را کمتر از نعوظ طبیعی ارزیابی می‌کنند. با این حال، مدل‌های جدید این دستگاه‌ها، سیلندرهایی دارند که ممکن است طول، ضخامت و سفتی آلت را افزایش دهند. استفاده از پروتز آلت تغییر احساسات پوستی را به همراه ندارد و مرد می‌تواند به ارگاسم برسد. همچنین، انزال نیز تغییری نمی‌کند.

هنگامی که پروتز آلت کاشته می‌شود، ممکن است واکنش‌های نعوظ طبیعی مختل شوند. مردان معمولاً نمی‌توانند بدون استفاده از این پروتزها نعوظ داشته باشند. اگر پروتز برداشته شود، ممکن است آن مرد هرگز نتواند نعوظ طبیعی را تجربه کند.