فهرست موضوعات
اسپرماتوسلکتومی جراحی برای برداشتن اسپرماتوسل است . اسپرماتوسل کیستی (کیسه مایع) است که حاوی اسپرم است. این کیسه در داخل کیسه‌ی بیضه شما در خارج از بیضه شما تشکیل میشود. این کیست اغلب به قسمت اپیدیدیم متصل میشود. اپیدیدیم لوله‌ای است که اسپرم را در خود ذخیره می‌کند. اسپرماتوسلکتومی یک درمان استاندارد برای اسپرماتوسل های مشکل‌دار است و شامل برداشتن اسپرماتوسل از بافت اپیدیدیم مجاور است. هدف کلی درمان جراحی، برداشتن اسپرماتوسل با حفظ تداوم دستگاه تناسلی مردانه می‌باشد. این عمل سرپایی معمولاً تحت بی‌حسی موضعی همراه با آرام بخشی (سدیشن) یا بیهوشی عمومی انجام میشود و انجام این معمولاً کمتر از یک ساعت طول می‌کشد. گاهی اوقات، هنگام انجام اسپرماتوسلکتومی، اپیدیدیم نیز برداشته میشود.
اسپرماتوسل چیست؟
دستگاه تولید مثل مردان وظیفه تولید، بلوغ و انتقال اسپرم را بر عهده دارد. اسپرم در بیضه‌ها تولید میشود و سپس از طریق یک واحد پیچیده و کاملاً یکپارچه، از راه اپیدیدیم و لوله‌ی برنده‌ی منی (vas deferens) منتقل میشود. اسپرم از طریق لوله‌ی برنده‌ی منی و در کشاله ران و سپس در ناحیه‌ی کشاله به بالا حرکت می‌کند و سپس قبل از ورود به مجرای انزال به عمق لگن حرکت می‌کنند و سپس از طریق آلت تناسلی مرد و در حین انزال از مجرای ادرار خارج میشوند. هر یک از اجزای دستگاه تولید مثل بحثی بسیار تخصصی برای خود دارند. ناهنجاری‌ها در دستگاه تناسلی مردان ممکن است به صورت توده‌هایی در کیسه بیضه ظاهر شوند. این توده‌ها ممکن است تا حدی بی‌اهمیت باشند و یا شاید بیماری‌های تهدیدکننده زندگی فرد باشند. برای تعیین ماهیت توده‌ها و مناسب‌ترین گزینه درمانی، لازم است یک اقدامات عملی صورت بگیرد.
اسپرماتوسل که به عنوان کیست اسپرماتیک نیز شناخته میشود، معمولاً کیست‌های بدون درد، غیر سرطانی (خوشخیم) و پر از مایعاتی هستند که حاصل از برگشت مایعاتی از اپیدیدیم هستند. آنها معمولاً در بالا و یا پشت بیضه قرار می‌گیرند، اما جدا از بیضه به نظر می‌رسند. اسپرماتوسل ها به طور معمول صاف هستند و معمولاً با مایع ابری و سفیدرنگی پر میشوند و معمولاً حاوی اسپرم هستند. با گذشت زمان، اندازه‌ی اسپرماتوسل ها ممکن است ثابت بمانند یا بیشتر شود. اگر اندازه‌ی آنها واقعاً آزاردهنده شود، یا منجر به درد گردد، گزینه‌های درمانی متعددی برای رفع این مشکل وجود خواهد داشت. اسپرماتوسل ها به‌طورکلی چیزی بیش از یک مشکل پزشکی آزاردهنده هستند. هنگامی که بیمار در خودآزمایی بیضه‌ی خود، توده اسکروتوم یا ناهنجاری را تشخیص دهد، حتماً باید به پزشک متخصص مراجعه کند.
چگونه برای جراحی آماده شویم؟
هفته قبل از جراحی
- با شخصی قرار بگذارید که همراهتان باشد و وقتی از بیمارستان مرخص شدید، شما را به خانه برساند.
- تمام داروهای مصرفی خود را به جراح خود بگویید. او به شما خواهد گفت كه آیا لازم است كه برای این جراحی مصرف دارو را قطع كنید یا نه و چه موقع آن را قطع كنید. وی به شما خواهد گفت كه در روز جراحی شما چه داروهایی را بخورید یا مصرف نكنید.
- ممکن است به سونوگرافی بیضه و کیسه بیضه نیاز داشته باشید. در مورد لزوم انجام این روش یا سایر آزمایش‌هایی که ممکن است لازم داشته باشید با پزشک خود صحبت کنید. تاریخ، زمان و مکان هر آزمایش را یادداشت کنید.
شب قبل از جراحی
ممکن است به شما گفته شود که بعد از نیمه شب چیزی نخورید و ننوشید.
روز جراحی
- از شما یا یکی از اعضای نزدیک خانواده شما خواسته میشود یک سند قانونی به نام فرم رضایت نامه را امضا کنید. این کار به پزشک جراحتان اجازه می‌دهد تا این عمل جراحی را انجام دهد. در این فرم همچنین مشکلات احتمالی و انتخاب‌های دیگر برای شما توضیح داده شده است. قبل از امضای این فرم، اطمینان حاصل کنید که به تمام سؤالاتتان پاسخ داده شده است.
- فقط داروهایی را که جراح به شما گفته استفاده کنید.
- IV (لوله‌ی درون وریدی) در رگ قرار می‌گیرد. ممکن است از طریق IV به شما دارو یا مایعات داده شود.
- یک متخصص بیهوشی قبل از جراحی با شما صحبت خواهد کرد. در حین جراحی ممکن است برای خواباندن یا بی‌حسی در ناحیه‌ای از بدن به دارو نیاز داشته باشید. اگر شما یا کسی از خانواده خود در گذشته با بیهوشی مشکل داشته‌اید، به جراح یا متخصص بیهوشی اطلاع دهید.
نحوه جراحی اسپرماتوسل
ممکن است به شما بیهوشی عمومی داده شود تا در حین جراحی خواب بمانید و دردی نداشته باشید. به جای این کار ممکن است به شما بی‌حسی از کمر یا بی‌حسی موضعی داده شود تا ناحیه جراحی بی‌حس شود. با روش بی‌حسی از کمر یا بی‌حسی موضعی، ممکن است در حین جراحی همچنان احساس وارد شدن فشار داشته باشید، اما نباید دردی احساس کنید.
- جراح شما یک برش کوچک در کیسه بیضه شما ایجاد می‌کند. وی غشایی را که بیضه و اسپرماتوسل را پوشانده است باز می‌کند. جراح اسپرماتوسل را با دقت از بیضه برش می‌دهد. سپس اسپرماتوسل را خارج می‌کند. برش ایجاد شده با بخیه یا نوار چسب طبی بسته میشود. برای تخلیه خون یا مایعات اضافی برای مدت کوتاهی ممکن است از یک لوله کوچک برای شما استفاده شود.
بعد از جراحی
بعد از عمل شما را به اتاقی انتقال می‌دهند تا استراحت کنید و کاملاً هوشیار شوید. پزشک یا پرستار، شما را از نزدیک تحت نظارت دارند تا مشکلی برایتان پیش نیاید. تا وقتی که پزشکتان به شما نگویید که مشکلی ندارد، نباید از تخت تان بلند شوید. وقتی پزشک جراح شما تائید کند که حال شما خوب است، می‌توانید به خانه بروید یا به اتاق بخش بیمارستان منتقل شوید.
چه انتظاری باید از این عمل داشته باشیم
از آنجا که کیسه بیضه کیسه‌ای با فشار کم است که در خارج از بدن آویزان است، بیشتر در معرض خونریزی قرار دارد. به همین دلیل، باید بعد از عمل، غیرفعال بمانید و فقط می‌توانید در روز جراحی کمی پیاده‌روی داشته باشید. همچنین متوجه ی یک برش کوچک که پزشک از طریق آن جراحی را انجام داده است، خواهید شد. دیدن مقداری خون در ادرار یا احساس سوزش در هنگام ادرار کردن برای 1 الی 3 روز پس از جراحی غیرمعمول نیست.
- در هفته اول بعد از جراحی، انتظار کمی خونریزی و ترشح مایع از محل برش جراحی را داشته باشید.
- انتظار ادرار قرمز یا صورتی را در چند روز اول پس از جراحی داشته باشید.
- تورم بیضه‌ها در 48 ساعت اول پس از جراحی غیرمعمول نیست.
چه موقع باید با پزشک تماس بگیریم
اگر:
- خون از باند شما دیده شود و باند را خیس کند.
- درد شدید و ناگهانی در بیضه یا کیسه‌ی بیضه‌تان دارید.
- تب یا لرز دارید.
- زخم جراحی قرمز، متورم باشد یا از آن چرک ترشح شود
- در بیضه خود تورم دارید که دارد بدتر میشود.
- در مورد وضعیت یا مراقبت خود سؤال یا نگرانی دارید.
حتماً با پزشک خود تماس بگیرید.
فعالیت
- بعد از جراحی در اسرع وقت از جای خود بلند شوید.
- در 1 یا 2 روز اول پس از جراحی در مسافت‌های کوتاه قدم بزنید.
- از بلند کردن بیش از 10 تا 15 کیلو به مدت یک ماه و انجام سایر فعالیت‌های بدنی شدید خودداری کنید.
- 24 تا 36 ساعت بعد از جراحی می‌توانید دوش بگیرید. از رسیدن مستقیم جریان آب به محل برش جلوگیری کنید. می‌توانید برای استحمام از اسفنج استفاده کنید تا آب مستقیم به بدنتان نرسد. برای 3 الی 4 هفته در وان حمام یا استخر غوطه ور نشوید.
- بخیه‌های واقع در کیسه بیضه در طی 2-3 هفته خود به خود جذب میشوند.
- وجود مقدار کمی ترشحات خونی یا زرد شفاف از زخم به مدت 1-2 هفته پس از جراحی طبیعی است.
- حدود 3 تا 7 روز پس از جراحی می‌توانید رانندگی را از سر بگیرید. اگر هنوز داروی مسکن افیونی و قوی مصرف می‌کنید یا محدودیت در حرکت دارید، رانندگی نکنید.
داروها
داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID)
داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) مانند ایبوپروفن به کاهش تورم، درد و تب کمک می‌کنند. این داروها می‌توانند باعث خونریزی معده یا مشکلات کلیوی در برخی افراد خاص شوند. اگر داروی رقیق کننده خون مصرف می‌کنید، همیشه از پزشک خود بپرسید که آیا داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی برای شما بی‌خطر هستند یا خیر. همیشه برچسب دارو را بخوانید و دستورالعمل‌ها را دنبال کنید.
داروی خود را طبق دستور پزشک مصرف کنید
اگر فکر می‌کنید داروی شما کمکی نمی‌کند یا عوارض جانبی دارید با پزشک خود تماس بگیرید. اگر به هر دارویی حساسیت دارید به او اطلاع دهید. لیستی از داروها، ویتامین‌ها و داروهای گیاهی که مصرف می‌کنید را با خود همراه داشته باشید. مقادیر مصرفی‌تان را ذکر کنید و اینکه چرا و چرا آنها را مصرف می‌کنید. برای ویزیت‌های بعدی، لیست یا بطری‌های قرص‌هایتان را با خود داشته باشید. در موارد اضطراری لیست داروهای خود را به همراه داشته باشید.
- ممکن است لازم باشد که روزانه 2-3 بار بر روی محل برش جراحی، از پلی اسپورین یا پماد آنتی‌بیوتیک دیگری استفاده کنید تا به خوبی بهبود یابد.
- از شب قبل از عمل خود، ملیت مصرف کنید(می‌توانید از داروخانه محلتان تهیه کنید). مصرف داروهای ملین‌های تا زمانی ادامه دهید که مدفوعتان کاملاً نرم و بدون فشار دفع شود. در صورت بروز اسهال دیگر از ملین استفاده نکنید.
- اگر تا روز سوم بعد از عمل جراحی دفع مدفوع نداشته باشید، یک ملین بخورید (می‌توانید بدون نسخه از داروخانه محلی خود تهیه کنید).
- مصرف داروهای معمول خود را می‌توانید هنگام ترک بیمارستان شروع کنید، مگر اینکه پزشک خلاف آن را دستور داده باشد.
- اگر داروهای رقیق کننده‌ی خون مصرف می‌کنید (ASA، پلاویکس، وارفارین)، پزشک در مورد زمان شروع مجدد آنها به شما اطلاع می‌دهد.
خود مراقبتی
- از بیضه‌بند و محافظ ورزشی آقایان، طبق دستورالعمل استفاده کنید. این پوشش به کاهش تورم و درد کمک می‌کند و باندهایی را روی کیسه بیضه قرار گرفته‌اند، نگه می‌دارد.
- هر یک ساعت یا طبق دستور پزشک، به مدت 15 تا 20 دقیقه یخ بر روی کیسه بیضه خود قرار دهید. برای این کار می‌توانید از کیسه یخ استفاده کنید، یخ خرد شده را درون کیسه پلاستیکی قرار دهید. روی آن را با حوله بپوشانید. یخ به جلوگیری از آسیب بافتی و کاهش تورم و درد کمک می‌کند.
خطرات
بعد از این ممکن است بیش از حد انتظار خونریزی داشته باشید یا دچار عفونت شوید. اپیدیدیم شما ممکن است آسیب دیده یا مسدود شود. این ممکن است باعث ناباروری شود. ممکن است در داخل کیسه بیضه شما لخته خون ایجاد شود. اسپرماتوسل ممکن است دوباره برگردد. رگ‌های خونی شما ممکن است آسیب ببینند. این میتواند باعث کوچک شدن بیضه‌ها شود. اسپرم ممکن است به بیضه شما نشت کند. چرک ممکن است انباشته شده آبسه تشکیل شود.
سؤالات متداول
آیا اسپرماتوسل ها منجر به سرطان بیضه میشوند؟
اسپرماتوسل ها تودههای خوشخیم در اپیدیدیم هستند. آنها از بیضه جدا و مجزا هستند. خطر ابتلا به سرطان بیضه در بیماران مبتلا به اسپرماتوسل بیشتر نمیباشد.
هر چند وقت باید خودآزمایی اسکروتوم را انجام دهم؟
این آزمونها باید حداقل یک بار در ماه انجام شود. پزشک میتواند روش خاصی را به شما آموزش دهد. در صورت مشاهده هرگونه تغییر مشکوک، مانند افزایش اندازه یا استحکام غیرمعمول ساختارهای کیسه بیضه، با پزشک خود تماس بگیرید.
میزان شیوع ابتلا به اسپرماتوسل چقدر است؟
شیوع دقیق اسپرماتوسل ناشناخته است، اما تخمین زده میشود که 30 درصد از همه مردان اسپرماتوسل کوچکی دارند که اسپرماتوکل های بزرگتر شیوع آنها بسیار کمتر است… هیچ زمینهی نژادی یا قومی برای بروز اسپرماتوسل شناخته نشده است.
علائم اسپرماتوسل چیست؟
بیماران مبتلا به اسپرماتوسل معمولاً علائمی ندارند. اگرچه، هنگامی که علائمی همراه با آن وجود داشته باشد، ممکن است شامل سنگینی کیسه بیضه و / یا درد و ناراحتی مبهم باشند اما معمولاً درد شدیدی وجود نخواهد داشت.
