فهرست موضوعات
تاریخ 16 نوامبر 2023
اختلال نعوظ یکی از مشکلات شایعی است که بسیاری از مردان با آن مواجه هستند. این مشکل میتواند علاوه بر ایجاد مشکلات در رابطه جنسی، باعث کاهش اعتماد به نفس و مشکلات روانی مانند افسردگی نیز شود. اختلال نعوظ میتواند در تمام مردان، بدون توجه به سن، اتفاق بیافتد و درمان آن به علت زمینهای آن متفاوت است.
درمان اولیه اختلال نعوظ ممکن است شامل مصرف داروهایی مانند ویاگرا، استفاده از پمپ خلاء یا حتی مشاوره و رواندرمانی باشد. اختلال نعوظ ممکن است به دلیل استرس یا مشکلات فیزیکی مانند دیابت یا مشکلات قلبی ایجاد شود.
یکی از دلایلی که باعث میشود بسیاری از مردان به دنبال درمان این مشکل نروند، احساس شرمساری و خجالت است. اما باید به یاد داشت که اختلال نعوظ همانند هر بیماری دیگری است و درمان دارد. بهتر است از پزشک یا متخصص مشاوره دریافت کرده و گامهای لازم برای درمان این مشکل را بردارید.
اختلال نعوظ چیست؟
اختلال نعوظ به معنی شق نشدن آلت تناسلی است. در برخی موارد آلت تناسلی تا حدودی راست میشود، اما برای برقراری رابطهی جنسی به اندازهی کافی سفت نمیشود. در برخی موارد، هیچ تورم یا احساس پر شدگی در آلت تناسلی وجود ندارد. اختلال نعوظ گاهی اوقات ناتوانی جنسی نامیده میشود.
علت اصلی در بیشتر موارد به دلیل تنگ شدگی عروقی است که خون را به آلت تناسلی میبرد. این امر به دلیل تجمع ذخایر چربی (آتروما) در این شریانها است به همان شکل که عروق قلب در افراد مبتلا به بیماریهای قلبی تحت تأثیر قرار میگیرند. اختلال نعوظ، معمولاً قابل درمان بوده و اغلب با مصرف قرص قبل از رابطهی جنسی انجام میشود. همچنین ممکن است توصیههایی از پزشک خود در مورد تغییر شیوهی زندگی و تکنیکهایی برای به حداقل رساندن خطر ابتلا به این مشکل دریافت کنید.
بیشتر مردان به طور گاه به گاه شرایطی را تجربه میکنند که نمیتوانند به نعوظ دست یابند. برای مثال ممکن است زمانی که خسته، پریشان یا مضطرب هستید دچار اختلال نعوظ شوید. برای بسیاری از مردان این وضعیت موقتی است و بیشتر اوقات هنگام تحریک جنسی نعوظ رخ میدهد.
با این حال برخی از مردان دچار اختلال نعوظ مداوم یا عودکننده هستند. این مشکل میتواند در هر سنی رخ دهد؛ اما با بالارفتن سن شایعتر میشود. حدود نیمی از مردان بین سنین 40 تا 70 سال اختلال نعوظ دارند. از هر ۱۰ مرد بالای ۷۰ سال نیز تقریباً 7 نفر دچار اختلال نعوظ هستند.
علائم اختلال نعوظ آلت تناسلی
برخی از علائم اختلال نعوظ آلت تناسلی شامل موارد زیر میشود:
- مشکل در نعوظ
- مشکل در حفظ حالت نعوظ
- کاهش میل جنسی
در صورت مواجه شدن با موارد زیر به پزشک مراجعه نمایید:
- در مورد نعوظ خود نگرانی دارید یا مشکلات جنسی دیگری مانند انزال زودرس یا تأخیری را تجربه میکنید.
- به بیماریهایی نظیر دیابت، مشکلات قلبی و … مبتلا هستید که ممکن است بر روی اختلال نعوظ تأثیر بگذارند.
- علاوه بر اختلال در نعوظ علائم دیگری نیز دارید.
دلایل بروز اختلال در نعوظ آلت تناسلی
بسیاری از عواملی که بر روی سیستم عروقی، عصبی و غدد درونریز شما تأثیر میگذارند میتوانند باعث بروز اختلال در نعوظ آلت تناسلی شوند. اگرچه اختلالات نعوظ با افزایش سن بیشتر میشود؛ اما نمیتوان گفت افزایش سن علت بروز این عارضه میباشد. از دلایل رایج راست نشدن آلت تناسلی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
برخی بیماریها و عارضههای پزشکی
- دیابت نوع 2
- بیماریهای قلبی عروقی
- آرتریواسکلروز
- فشارخون بالا
- بیماری کلیوی مزمن
- ام اس
- بیماری پیرونی
- آسیبدیدگیهای ناشی از درمان سرطان پروستات مانند پرتودرمانی و جراحی
- آسیب دیدگی آلت تناسلی، پروستات، لگن، نخاع و مثانه
- جراحی سرطان مثانه
افرادی که دچار دیابت هستند، 2 تا 3 برابر بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به اختلال نعوظ هستند.
مصرف برخی داروها
اختلال نعوظ آلت تناسلی میتواند در اثر مصرف برخی از داروهای رایج رخ دهد؛ از جمله:
- داروهای فشارخون
- آنتی آندروژنها (داروهایی که برای درمان سرطان پروستات استفاده میشوند.)
- داروهای ضد افسردگی
- آرامبخشها یا داروهای تسکیندهنده تجویزی (داروهایی که شما را آرامتر یا خوابآلود میکنند.)
- داروهای سرکوبکننده اشتها یا داروهایی که شما را کمتر گرسنه میکنند.
- داروهای درمان زخم
برخی مسائل روانی یا عاطفی
عواملی روانی یا احساسی میتوانند اختلالات نعوظ را تشدید نمایند. برخی از این عوامل به شرح زیر میباشند:
- نگرانی یا ترس از ناکامیهای جنسی
- اضطراب
- افسردگی
- احساس گناه و خجالت برای برقراری رابطه جنسی یا برخی فعالیتهای جنسی
- نداشتن عزتنفس
- داشتن استرس در زندگی یا استرس در خصوص برقراری رابطه جنسی
برخی از عوامل و رفتارهای مرتبط با سلامتی
عوامل و رفتارهای مرتبط با سلامتی که در ادامه به آنها اشاره شده است بر روی اختلالات نعوظ تأثیر میگذارند:
- سیگار کشیدن
- مصرف بیش از اندازه الکل
- مصرف مواد مخدر
- داشتن اضافهوزن
- نداشتن فعالیت فیزیکی
آزمایشها و تشخیص اختلال نعوظ
متخصص اورولوژی از طریق روشهایی مانند معاینه و بررسی سوابق پزشکی، جنسی و همچنین سلامت روان فرد میتواند اختلال نعوظ آلت تناسلی را تشخیص دهد. ممکن است صحبت کردن در خصوص این عارضه برای شما مشکل باشد؛ اما به خاطر داشته باشید که داشتن یک رابطه جنسی سالم بخشی از زندگی سالم محسوب میشود. هرچه اطلاعات پزشک از شما بیشتر باشد، بهتر میتواند به شما کمک کند.
یکی از اولین مراحل برای تشخیص اختلال نعوظ بررسی سوابق پزشکی و جنسی فرد میباشد. به همین منظور و برای دسترسی به برخی اطلاعات پزشک از شما سؤالاتی خواهد پرسید:
- توانایی خود را در زمینه راست شدن آلت تناسلی و حفظ آن چگونه ارزیابی میکنید؟
- هنگامی که نعوظ ناشی از تحریک جنسی دارید، هر چند وقت یکبار آلت تناسلی شما برای مقاربت به اندازه کافی سفت میشود؟
- چه مدت یکبار قادر به حفظ حالت نعوظ آلت در طول رابطه جنسی هستید؟
- آیا صبح بعد از بیدار شدن از خواب آلت شما حالت برانگیخته دارد؟
- میزان میل جنسی شما چقدر است؟
- چه مدت یکبار میتوانید به اوج لذت جنسی و انزال دست یابید؟
- آیا سابقه جراحی داشتهاید که در طول آن عصبها یا عروق خونی اطراف آلت تناسلی آسیب ببینند؟
- چه داروهایی مصرف میکنید؟
- آیا مواد مخدر، سیگار و یا الکل مصرف میکنید؟
این اطلاعات به پزشک کمک میکند تا درک بهتری در خصوص اختلالات نعوظ شما داشته باشد. علاوه بر این بررسی سوابق پزشک باعث میشود تا علت بروز این عارضه مشخص گردد. پزشک با استفاده از این اطلاعات میتواند اختلالات نعوظ و علت ایجاد آن را تشخیص دهد.
ممکن است در طول معاینه پزشک از شما چند سؤال شخصی پرسیده و به کمک یک پرسشنامه احتمال تأثیر عوامل و مشکلات روحی روانی بر روی اختلالات نعوظ را بررسی نماید. همچنین ممکن است از شریک جنسیتان در خصوص نوع رابطهای که دارید و تأثیر آن بر روی اختلال نعوظ سؤالاتی بپرسد.
ممکن است معاینه فیزیکی نیز انجام شود. از اقداماتی که پزشک در طول جلسه معاینه انجام میدهد میتوان به موارد زیر اشاره نمود:
- معاینه آلت تناسلی برای بررسی میزان حساسیت آن به لمس. در صورتی که آلت حساسیت کمی به لمس داشته باشد میتوان گفت مشکلاتی در سیستم عصبی بدن باعث بروز این اختلال شده است.
- بررسی ظاهر آلت. برای مثال بیماری پیرونی باعث میگردد تا آلت در حالت نعوظ خم شود.
- معاینه بدن برای بررسی بزرگ شدن سینهها یا افزایش حجم موهای سطح بدن که نشان دهندۀ مشکلات هورمونی میباشد.
- فشار خون
- چک کردن نبض در مچ دست و پا برای بررسی مشکلات گردش خون
تستهای آزمایشگاهی
به کمک آزمایش خون میتوان دلایل احتمالی بروز اختلال نعوظ مانند دیابت، آرتریواسکلروز، نارسایی کلیوی مزمن و مشکلات هورمونی را تشخیص داد.
به طور معمول برای تشخیص این عارضه از فرد سونوگرافی داپلر گرفته میشود. به کمک این سونوگرافی میتوان ضعیف بودن جریان خون در آلت تناسلی را تشخیص داد. در طول این پروسه، تکنسین به آرامی دسته سونوگرافی را بر روی آلت تناسلی حرکت میدهد تا میزان جریان خون درون آن را بررسی نماید. به کمک تصاویر رنگی ایجاد شده بر روی مانیتور میتوان حجم و جهت حرکت خون درون رگها را تشخیص داد. در طول سونوگرافی ممکن است پزشک برای ایجاد حالت نعوظ در آلت تناسلی به فرد دارو تزریق نماید.
- تست نعوظ شبانه: در طول این آزمایش یک وسیله حلقهمانند پلاستیکی بر روی آلت تناسلی قرار داده میشود تا نعوظ شبانه فرد را ثبت نماید. این آزمایش به طور معمول در خانه و یا در آزمایشگاههای مخصوص انجام میشود. در نسخههای پیشرفتهتر این آزمایش میتوان میزان سفتی آلت در هنگام نعوظ، تعداد دفعات نعوظ و مدت زمان آن را ثبت نمود. به طور معمول یک مرد نرمال در طول شب 3 تا 5 بار دچار نعوظ میگردد. در صورتی که آزمایش نشان دهد که در طول شب نعوظ دارید، میتوان نتیجه گرفت که اختلالات نعوظ شما ناشی از مشکلات روحی و روانی میباشد و در صورتی که در طول شب نعوظ نداشته باشید میتوان گفت اختلالات نعوظ شما به دلیل مشکلات فیزیکی و جسمی است.
- تستهای تزریقی. در طول این آزمایش که تزریق داخل غاری نیز نام دارد، پزشک با تزریق یک دارو به آلت تناسلی باعث نعوظ آن میشود. در برخی موارد ممکن است پزشک دارو را وارد مجرای ادرار کند. بعد از این میزان سفتی آلت و مدت زمان حفظ حالت نعوظ را بررسی مینماید. این آزمایش که در مطب انجام میشود به پزشک کمک میکند تا علت تشخیص اختلال نعوظ را تشخیص دهد.
درمان اختلالات نعوظ
مراجعه به یک متخصص گاهی اوقات برای ارزیابی و درمان اختلال نعوظ نیاز است؛ زیرا احتمال موفقیت درمان بالا میباشد. اولین قدم برای درمان اختلال نعوظ آلت تناسلی فهمیدن علت ایجاد آن است. سپس میتوان درمان مناسب آن را شروع کرد. اختلالات نعوظ را میتوان به روشهای مختلفی درمان نمود که هر یک مزایا و معایب خاص خود را دارند.
روشهای غیرجراحی برای درمان اختلال نعوظ
همانند دیگر بیماریها، درمان ترجیحی برای اختلالات نعوظ روشهای غیرجراحی میباشد و در صورت مؤثر نبودن تمامی این روشها به عنوان گزینهٔ آخر از جراحی استفاده میشود.
آموزش و مشاوره
داشتن آموزش در خصوص برقراری رابطه جنسی، رفتارهای جنسی و همچنین واکنشهای مناسب به مرد کمک میکند تا به اضطراب خود در خصوص اختلال در عملکرد جنسی غلبه کند. همچنین صحبت کردن با شریک جنسیتان در خصوص نیازهای جنسی و نگرانیهایی که دارید کمک میکند تا بسیاری از موانع را برطرف کرده و زندگی جنسی سالمی داشته باشید.
دارو
این داروها از جمله سیلدنافیل (ویاگرا)، واردنافیل و تادالافیل با افزایش جریان خون در آلت تناسلی، میتوانند عملکرد جنسی مردان را بهبود بخشند. با این حال، مردانی که داروهای حاوی نیترات مصرف میکنند (مانند نیتروگلیسیرین)، نباید از این داروها برای درمان اختلال نعوظ استفاده کنند، زیرا تداخل نیترات با این داروها ممکن است منجر به کاهش فشار خون شود.
این داروها با افزایش جریان خون در آلت تناسلی عمل میکنند، این امر با تاثیر گذاری بر گوانوزین مونوفسفات حلقوی که رگهای خونی را هنگام تحریک جنسی گشاد میکند، انجام میشود. مصرف این داروها باید قبل از رابطه جنسی انجام شود.
بنابراین، حتی اگر اعصاب یا رگهای خونی آلت تناسلی به خوبی کار نمیکنند، این داروها میتوانند باعث افزایش جریان خون در آلت تناسلی و بهبود نعوظ شوند. این داروها میتوانند اختلال نعوظ ناشی از بیماریهای مختلف را درمان کنند، اما باید بهخاطر داشت که تنها با تحریک جنسی موثر میشوند.
عوارض جانبی شایع این داروها شامل سوءهاضمه، احتقان بینی، گرگرفتگی، سردرد و اختلال بینایی موقت است.
دستگاههای کمکی
تجهیزاتی مانند دستگاههای وکیوم یا حلقههای انقباضی آلت تناسلی باعث بهبود حالت نعوظ در برخی مردان میشوند. پمپ وکیوم یا پمپ خلاء یک دستگاه استوانهای شکل است که بر روی آلت تناسلی قرار میگیرد. سپس با خارج کردن هوا از درون استوانه، خون وارد آلت شده و آلت برانگیخته میشود. حالت نعوظ با قرار گرفتن یک بند نواری شکل بر روی قسمت پایینی آلت حفظ میشود. این بند را میتوان تا 30 دقیقه بر روی آلت نگه داشت. پمپ وکیوم را میتوان با خیال راحت برای درمان بیشتر علل نارسایی نعوظ استفاده نمود. از معایب این روش میتوان به تحریک نشدن خودبهخودی فرد، دست و پا گیر بودن دستگاه و همچنین راحت نبودن آن اشاره کرد.
تزریق داخل جسم غاری
در این روش، مردان آموزش داده میشوند که با تزریق دارو به داخل آلت تناسلی خود، نعوظ را ایجاد کنند. این روش میتواند برای درمان اختلالات نعوظ ناشی از بیماریهای عروقی، عصبی و روانی موثر باشد. قبل از اینکه درمانهای دارویی معمولی در دسترس قرار بگیرند، این روش یکی از روشهای معمول درمان بود. این روش به طور معمول خوب عمل میکند.
در این روش، فرد با استفاده از سرنگ و سوزن نازک، مقدار کمی از دارو را به داخل آلت تناسلی خود تزریق میکند. این دارو با ایجاد واکنشی آرامشبخش در رگهای خونی، باعث میشود تا خون با شدت بیشتری به آلت تناسلی جریان یابد. داروهای تزریقی رایج برای درمان اختلالات نعوظ شامل پروستاگلاندین E1 (آلپروستادیل)، پاپاورین و فنتولامین هستند.
عوارض رایج این روش شامل درد و ایجاد اسکار بر روی آلت است. در برخی موارد نادر، بیماران مبتلا به بیماریهای مغزی و قلبی عروقی ممکن است نتوانند احساس ضعف و افزایش فشار خون ناشی از این داروها را تحمل کنند.
روانشناسی و مراجعه به سکستراپیست
در برخی موارد دلایل روانشناختی نیز باعث بروز اختلال در نعوظ آلت تناسلی میشوند. صحبت کردن با یک مشاور متخصص به فرد کمک میکند تا بر عواملی نظیر اضطراب، ترس و احساس گناه که بر روی عملکرد جنسی تأثیر میگذارند غلبه کند.
مشورت و مراجعه به یک سکستراپیست متخصص برای بیشتر مردان مؤثر میباشد. همچنین به پارتنر این افراد کمک میکند تا مشکلات ناشی از اختلالات نعوظ را بهتر شناخته و درک نمایند.
افرادی که دچار اختلال نعوظ هستند، قبل از انجام روشهای درمانی دیگر، بهتر است ابتدا با یک سکس تراپیست مشاوره انجام بدهند.
هورمونها
پایین بودن سطح هورمونها نقش مهمی را اختلالات نعوظ ایفا میکند. مکملهای هورمونی به شکل پماد، ژل، پد و داروهای تزریقی باید فقط بعد از معاینه فیزیکی و تجویز پزشک استفاده شوند.
روشهای جراحی برای درمان اختلالات نعوظ
در صورتی که اختلالات نعوظ آلت تناسلی با هیچ یک از روشهای ذکر شده بهبود پیدا نکرد، متخصص اورولوژی روشهای جراحی را پیشنهاد خواهد نمود:
پروتز آلت تناسلی
پروتز آلت تناسلی در طی یک جراحی سرپایی انجام میشود. بعد از کاشت این پروتزها، فرد میتواند در هر زمانی به نعوظ دست پیدا کند. استفاده از پروتز باعث حفظ حس آلت تناسلی، ارگاسم و انزال در اکثر مردان میشود. رایجترین پروتزهای آلت تناسلی پروتزهای نیمه سفت هستند که باعث میشوند آلت به صورت دائمی حالت نعوظ و راست داشته باشد. این پروتزها درون لباس خم شده و از بیرون مشخص نمیباشند. از دیگر انواع پروتزها میتوان به پروتزهای بادی سهتکه اشاره کرد. این پروتزها دارای یک جفت استوانهٔ بادی هستند که از طریق جراحی در داخل آلت کاشته میشوند. این استوانهها از طریق یک لوله به یک مخزن مایع در پشت ماهیچههای شکم و یک پمپ در بیضهها متصل میشوند.
برای باد کردن سیلندرها مرد باید چندین بار پمپ درون بیضهها را فشار دهد. از این طریق مایع موجود درون مخزن، از طریق لولهها وارد سیلندر شده و آلت راست میشود. در این حالت آلت تناسلی سفت و ضخیم میگردد که کاملاً شبیه به نعوظ طبیعی است.
پروتز آلت تناسلی بر روی حس آلت و توانایی فرد برای رسیدن به انزال تأثیری نمیگذارد. فشار دادن شیر تخلیهای که بر روی پمپ قرار دارد باعث میشود تا مایع به درون مخزن برگشته و آلت دوباره شل گردد.
پروسه کاشت پروتز از طریق ایجاد یک یا دو بریدگی بسیار کوچک انجام میشود و دیگران به هیچ عنوان متوجه داشتن پروتز بادی نخواهند شد. از عوارض این جراحی میتوان به بروز عفونت و خراب شدن دستگاه اشاره کرد، با این حال این عوارض رایج نمیباشند.
به طور تقریبی بیش از 95% از افرادی که از پروتز آلت تناسلی استفاده میکنند، میتوانند به راحتی به حالت نعوظ دست یافته و رابطه جنسی موفقی داشته باشند. علاوه بر این تحقیقات نشان میدهد که بیش از 90% افرادی که از این پروتزها استفاده کردهاند از آن رضایت داشته و اعلام کردهاند دوباره از این روش استفاده میکنند. به طور کلی میزان رضایت این افراد از مردانی که از روشهای دیگر مانند دارو استفاده کردهاند بیشتر میباشد.
کدام یک از روشهای درمان اختلال نعوظ مناسبتر میباشد؟
تشخیص بهترین و مناسبترین روش درمان اختلال نعوظ بر عهده پزشک میباشد. قانون کلی این است که پروسه درمان با کم تهاجمیترین و کمریسکترین روش شروع شود و در صورت جواب نگرفتن از این متدها به سراغ روشهای جدیتر برویم. در ادامه به برخی از اقدامات که به شما و پزشک کمک میکند تا بهترین و مناسبترین روش درمانی را انتخاب کنید اشاره نمودهایم:
- سوابق پزشکی: پزشک کار خود را با بررسی سوابق پزشکی شما شروع کرده و در خصوص بیماریهایی که به آن مبتلا بودهاید و داروهایی مصرف میکنید از شما سؤالاتی خواهد پرسید.
- معاینه فیزیکی: برای بررسی عوامل فیزیکی که ممکن است باعث بروز اختلال نعوظ شده باشند، پزشک شما را معاینه خواهد کرد.
- عوامل محیطی و سبک زندگی: پزشک در خصوص سبک زندگی شما مانند سیگار کشیدن، رژیم غذایی، مصرف الکل و میزان استرسی که دارید سؤالاتی خواهد پرسید، چرا که این عوامل بر روی توانایی نعوظ تأثیر میگذارند.
- عوامل زمینهای: پیدا کردن علت اصلی و زمینهای اختلالات نعوظ برای انتخاب روش درمان مناسب ضروری میباشد.
- بررسی روانشناختی: در صورت وجود علائمی که نشان دهد اختلال نعوظ ناشی از عوامل روانشناختی میباشد، ممکن است پزشک سلامت روانی شما را بررسی کرده و یا شما را به یک فرد متخصص ارجاع دهد.
- واکنش به درمانهای قبلی: در صورتی که قبلاً برای درمان اختلالات نعوظ اقدام کردهاید، حتماً سوابق و نتیجه آن را به پزشک خود اطلاع دهید.
- فاکتورهای خطر و ملاحظات سلامتی: در طول این پروسه سلامت عمومی شما و همچنین فاکتورهای خطر احتمالی نیز در نظر گرفته میشود. برای مثال برخی از روشهای درمانی برای افرادی که به برخی از بیماریهای قلبی مبتلا هستند مناسب نمیباشد.
به خاطر داشته باشید که علت اختلال نعوظ در هر شخص متفاوت است و نمیتوان یک روش درمانی خاص را برای همه در نظر گرفت. مشاوره قبل از انجام هرگونه روش درمانی ضروری میباشد.
جلوگیری از اختلالات نعوظ
با رعایت مواردی که در ادامه به آنها اشاره شده است میتوانید از بسیاری از عواملی که باعث بروز اختلال در نعوظ میشوند جلوگیری کنید:
در صورت مصرف سیگار بهتر است آن را ترک کنید. سیگار کشیدن احتمال ابتلا به بیماریهای قلبی و عروقی و در نتیجه اختلالات نعوظ را افزایش میدهد. حتی زمانی که بیماریهای قلبی و عروقی و دیگر عوامل احتمالی ایجاد اختلالات نعوظ در نظر گرفته میشوند باز هم سیگار کشیدن احتمال ابتلا به این عارضه را افزایش خواهد داد.
برای داشتن نعوظ بهتر و عملکرد جنسی کامل بهتر است از یک رژیم غذایی سرشار از غلات کامل، لبنیات کمچرب، میوهها و سبزیجات و گوشت کمچرب پیروی کنید. همچنین از مصرف غذاهای چرب بهخصوص چربیهای اشباع شده و نمک پرهیز نمایید. داشتن رژیم غذایی سالم به داشتن وزن مناسب و کنترل فشارخون و دیابت و در نتیجه جلوگیری از اختلالات نعوظ کمک میکند.
علاوه بر این بهتر است مصرف الکل را نیز کنار بگذارید. در صورتی که نمیتوانید مصرف الکل را ترک کنید بهتر است با یک مشاور که در زمینه ترک الکل تخصص دارد مشورت نمایید.
داشتن وزن مناسب احتمال ابتلا به دیابت را به تأخیر انداخته و باعث کنترل فشار خون میشود. در خصوص روشهای جلوگیری از ابتلا به دیابت و یا کنترل آن با پزشک مشورت کنید و به صورت مرتب فشار خون خود را اندازه بگیرید.
در صورت نیاز به کاهش وزن از پزشک خود در خصوص روشهای کاهش وزن صحیح کمک گرفته و از وی بخواهید تا شما را به یک متخصص تغذیه ارجاع دهد. کاهش وزن باعث کاهش التهابات، افزایش سطح تستوسترون و همچنین افزایش اعتماد به نفس میشود. همچنین در صورتی که وزن و قد شما با هم تناسب دارد سعی کنید با رعایتکردن رژیم غذایی سالم آن را ثابت نگه دارید.
داشتن فعالیت فیزیکی باعث افزایش گردش خون در کل بدن از جمله آلت تناسلی میشود. قبل از شروع ورزش جدید با پزشک خود مشورت نمایید. افراد تازهکار با فعالیت خود را با ورزشهای سبک مانند پیادهروی شروع کرده و به مرور زمان ورزشهایی نظیر دو سبک و شنا را آغاز نمایند. حداقل 30 دقیقه در طول روز فعالیت داشته باشید.
مصرف مواد مخدر از ایجاد نعوظ و حفظ آن جلوگیری میکند. برای مثال برخی از مخدرها از تحریک شدن شما و تجربه دیگر احساسات جلوگیری مینمایند. علاوه بر این مصرف مخدرها ممکن است عوامل روانی، احساسی و فیزیکی که باعث بروز اختلالات نعوظ میشوند تحریک نمایند.
سخن نهایی
اختلالات نعوظ یک بیماری شایع است که مردان بسیاری را در سراسر جهان درگیر نموده و تأثیر زیادی بر روی سلامت عمومی و جنسی و همچنین کیفیت زندگی این افراد میگذارد. اگرچه عوامل زیادی باعث بروز اختلال در نعوظ آلت تناسلی میشوند؛ اما پیشرفتهای روزافزون در زمینه تشخیص و درمان این بیماری باعث افزایش امید و کیفیت زندگی بیماران شده است. مراجعه به یک پزشک متخصص و صحبت کردن صریح با وی برای درمان این اختلال ضروری میباشد. با درمان صحیح افراد میتوانند اعتماد به نفس خود را باز پس گرفته و زندگی جنسی سالمی داشته باشند.
سؤالات متداول
آیا اختلال نعوظ در جوانان نیز ایجاد میشود؟
شاید شوکه شوید؛ اما باید بدانید بر اساس مطالعات 8% مردان بین 20 تا 29 سال و 11% افراد 30 تا 39 سال دچار اختلالات نعوظ میباشند و حتی درصدی از نوجوانان نیز درگیر این اختلالات میشوند.
آیا برای اختلال نعوظ درمان خانگی وجود دارد؟
بر اساس تحقیقات، آب انار و جینسینگ قرمز به درمان اختلالات نعوظ آلت تناسلی کمک میکنند. تصور میشود جینسنگ تولید اکسید نیتریک را افزایش میدهد و منجر به بهبود جریان خون میشود. همچنین آب انار یک آنتیاکسیدان قوی است و میتواند به جلوگیری از آرتریواسکلروز کمک نماید.
بهترین داروی درمان اختلال نعوظ چیست؟
بهترین و مؤثرترین داروها برای درمان اختلال نعوظ شامل موارد زیر میشوند:
- سیلدنافیل (ویاگرا)
- تادالافیل
- واردنافیل
- آوانافیل
آیا اختلال نعوظ باعث ناباروری میشود؟
اگرچه اختلال نعوظ لزوماً بر تولید اسپرم تأثیر نمیگذارد یا مستقیماً باعث ناباروری نمیشود؛ اما به دلیل سختی در ایجاد نعوظ و حفظ آن برقراری رابطه جنسی به منظور بارور کردن تخمک مشکل خواهد بود.
درمان اختلال نعوظ با شاکویوتراپی چگونه انجام میشود؟
شاکویوتراپی یک روش درمانی غیرتهاجمی است که امواج شوک را به آلت تناسلی وارد کرده و باعث بهبودی حدودی افراد مبتلا به اختلالات نعوظ میشود.
آیا اختلال نعوظ با ورزش درمان میشود؟
ورزش ایروبیک برای افراد مبتلا به این اختلال مفید میباشد. بر اساس مقالات افرادی که 4 بار در هفته ورزش ایروبیک انجام میدهند نتایج فوقالعادهای دریافت میکنند. هر جلسه تمرین باید با شدت متوسط یا زیاد باشد و حداقل 40 دقیقه طول بکشد.
اختلال نعوظ پس از عمل پروستات به چه علت است؟
به طور معمول بیشتر مردان تا چندین ماه بعد از جراحی درمان سرطان پروستات دچار اختلال نعوظ میشوند. اگرچه بعد از گذشت یک سال از درمان تقریباً تمامی مردانی که عصبهای آنها در طول جراحی آسیب ندیدهاند به طور کامل از این اختلال بهبود مییابند.
آیا مردان میتوانند هر روز ویاگرا استفاده کنند؟
بله، مردان میتوانند هر روز ویاگرا یا شکل عمومی آن، سیلدنافیل را هر روز مصرف نمایند. اما به دلیل این که شرایط هر فرد با دیگری متفاوت میباشد بهتر است قبل از مصرف این دارو در خصوص نحوه و میزان مصرف آن با پزشک مشورت کنید.
آیا مصرف ویاگرا باعث درمان دائمی اختلال نعوظ میشود؟
ویاگرا به هیچ عنوان باعث درمان اختلال نعوظ نمیشود و فقط عمل نعوظ را راحتتر مینماید. برای مؤثر بودن، باید هر بار که میخواهید نعوظ داشته باشید این دارو را مصرف نمایید، اما مصرف هر روزهٔ این دارو به مرور زمان برای فرد هزینهبر شده و به توانایی نعوظ طبیعی فرد آسیب می رساند.
دوام داروی ویاگرا چقدر است؟
به طور کلی ویاگرا نزدیک به 4 ساعت دوام دارد. به همین دلیل نباید این دارو را با فاصله زیادی از زمانی که میخواهید رابطه جنسی داشته باشید مصرف کنید. برای مثال در صورتی که میخواهید شب رابطه داشته باشید، از صبح ویاگرا مصرف نکنید، چرا که ممکن است اثر آن از بین برود.
چه افرادی نباید ویاگرا مصرف کنند؟
مصرف این دارو برای برخی از افراد مناسب نمیباشد. در صورتی که از داروهای حاوی نیترات برای درد قفسه سینه استفاده میکنید، به بیماریهایی نظیر نارسایی شدید قلب و کبد مبتلا هستید، به تازگی دچار سکته مغزی یا قلبی شدهاید بهتر است قبل از مصرف سیلدنافیل با پزشک مشورت نمایید. پزشک باید به دقت بررسی کند که آیا قلب شما میتواند فشار اضافی ناشی از رابطه جنسی را تحمل کند یا خیر.