اختلالات و بیماری های دستگاه تناسلی ادراری در نوزادان و کودکان پسر

تاریخ 25 آبان 1402

• بی اختیاری ادرار در کودکان

• شب ادراری در کودکان

• عفونت ادراری در کودکان

• بیضه نزول نکرده

• فتق و هیدروسل در کورکان

• کجی مادرزادی آلت

• هیپوسپادیاس

• ترمیم آلت و پیشابراه ( اپیپادیاس)

• نارسایی کلیه در کودکان

---

نقص دستگاه تناسلی و ادراری در نوزادان پسر از نقائص هنگام تولد می‌باشند. نقائص هنگام تولد مشکلات سلامتی هستند که در زمان تولد وجود دارند و می‌توانند باعث مشکلاتی در وضعیت کلی سلامت، نحوه‌ی رشد بدن، یا چگونگی عملکرد بدن مردان شود. انواع مختلفی از اختلالات تناسلی و ادراری مانند هیپوسپادیاس، عفونت دستگاه ادراری و غیره وجود دارند.

ناهنجاری‌های دستگاه ادراری تناسلی در نوزادان

---

هیپوسپادیاس

هیپوسپادیاس شایع‌ترین اختلال آلت تناسلی است که بر اساس موجود از بین هر 1000 نوزاد پسر، 1 تا 8 نوزاد دچار این اختلال هستند. اختلال انسداد شیار مجرای ادرار در قسمت زیرین آلت تناسلی از جمله‌ی این ناهنجاری‌ها است.

انواع مختلف این ناهنجاری‌های آناتومیکی عبارتند از:

• خصوصیت هیپوسپادیاس سر آلت وجود منفذ مجرای ادرار در قسمت زیرین سر آلت می‌باشد.
• در اختلال هیپوسپادیاس آلت تناسلی، منفذ مجرای ادرار در وسط آلت تناسلی قرار دارد.
• در هیپوسپادیاس کیسه بیضه ادغام برآمدگی‌های آلت تناسلی وجود ندارد و یک بازشدگی مجرا هم‌سطح با کیسه بیضه باقی می‌ماند.

این اختلال گاهی اوقات می‌تواند منجر به کجی آلت شود و جراحی یک راه حل مناسب برای برطرف کردن این مشکل است.

اپیسپادیاس

اپیسپادیاس یک اختلال نادرتر از هیپوسپادیاس است و تنها در یک نوزاد از هر 300000 نوزاد مشاهده می‌شود. این نوع اختلال حتی در دختران نیز دیده می‌شود (نسبت 1 به 5 نسبت به پسران). در این حالت، منفذ مجرای ادرار در بالای آلت تناسلی مرد یا کلیتوریس قرار دارد. این ناهنجاری ممکن است به دلیل اختلال در مهاجرت سلول‌های مزودرمی در حین هفته چهارم از دوران جنینی باشد. این اختلال می‌تواند منجر به اکستروفی مثانه همراه با اپیسپادیاس یا تنها اپیسپادیاس شود، و با استفاده از عمل جراحی قابل درمان است، بسته به شدت اختلال و وضعیت فرد.

کوچک آلتی

این اختلال بسیار نادر است و در هر دو جنس رخ می‌دهد. این اختلال عمدتاً مرتبط با اسکرتوفی مثانه یا ناهنجاری‌هایی در ناحیه مجرای ادراری است. از نقطه نظر جنینی دو برجستگی تناسلی رشد کرده‌اند. با اینکه هر کودک علائم مختلفی را تجربه می‌کند، اما بیشتر موارد کوچک آلتی شامل اندازه‌ی کمتر از ۱.۹ سانتی‌متر در حالتی که به آرامی کشیده باشد، است.

درمان مخصوص کوچک آلتی بر اساس موارد زیر توسط پزشک تعیین خواهد شد:

• سن کودک، سلامت عمومی و سابقه پزشکی
• شدت مشکل
• تحمل کودک در برابر برخی داروها، روش‌ها و درمان‌ها
• انتظارات برای دوره‌ی مشکل
• نظر یا ترجیحات شما

هورمون درمانی ممکن است که برای برخی از کودکان به منظور تحریک رشد آلت تناسلی توصیه شود. سایرگزینه‌های درمان نیز با شما مورد بحث قرار خواهند گرفت.

فتق مغبنی یا کشاله ران

به طور معمول، در طول سال اول زندگی قسمت فوقانی واژن بسته و تنها رباط صفاق واژن باقی می‌ماند. تنها یک کیسه کوچک در سطح شکمی بیضه‌ها باقی می‌ماند. یک ساختار سروز دو جداره از غشاء واژینال نیز وجود دارد.

اگر روند واژینال از بین نرود و باز باقی بماند، حلقه‌های روده می‌توانند به درون آن بلغزند و باعث فتق مادرزادی مغبنی شود. چنین فتقی می‌تواند گستردگی بیشتر یا کمتری داشته باشد که بستگی به میزان بازشدگی بین صفاق احشایی حلقه‌های روده و روند واژینال (صفاق جداری) دارد. جراحی تنها درمان وعلاج برای حل مشکل فتق مغبنی است.

شب ادراری

شب ادراری یک مشکل پزشکی است، این وضعیت به این دلیل رخ می‌دهد که مغز و مثانه کودک در شب با یکدیگر ارتباط برقرار نمی‌کنند.

ترکیبی از چندین عامل معمولا منجر به شب ادراری می‌شوند:

• افزایش تولید ادرار در طول شب
• ظرفیت کم مثانه
• خواب پریشی
• یبوست

درمان اصلی برای شب ادراری اغلب شامل اصلاح رفتاری است. این اصلاح شامل تقویت مثبت، تشویق به دفع مکرر ادرار در طول روز، بیدار کردن کودک از خواب در فواصل معین در طول شب، محدود کردن مصرف مایعات قبل از خوابیدن، و درمان با هشدار به وسیله دستگاه‌هایی که کودک را زمانی که لباس زیر یا رختخواب وی خیس شده است، بیدار می‌کنند.

بیضه نزول نکرده

در طول دوران بارداری، بیضه نوزاد پسر در داخل شکم رشد می‌کند و به طور معمول نزول بیضه‌ها از طریق لوله‌های مغبنی به داخل کیسه بیضه در زمان تولد رخ می‌دهد. اما در برخی موارد، به خصوص در موارد نارس متولد شده، یک یا هر دو بیضه نمی‌توانند به طور موفقیت‌آمیز در زمان تولد نزول کنند. در بسیاری از این موارد، نزول بیضه‌ها در چند ماه اول زندگی رخ می‌دهد، اما در برخی افراد این اتفاق رخ نمی‌دهد. علت اکثر موارد بیضه‌های پایین نیامده هنوز مشخص نیست. بیضه‌های پایین نیامده قادر به تولید اسپرم نیستند و ممکن است از طریق تزریق هورمون یا عمل جراحی درمان شوند.

عفونت‌های مجاری ادرار

عفونت‌های مجاری ادرار در کودکان خردسال شایع است. عفونت‌های ادراری ممکن است بدون درمان رها شوند زیرا احتمال دارد که علائم آن برای کودک و والدین وی مشخص نباشند.

ادرار طبیعی بدون میکروب (باکتری) است. با این حال، باکتری‌ها می‌توانند به دو طریق وارد دستگاه ادرار شوند: پوست اطراف مقعد و ناحیه تناسلی و جریان خون از سایر نقاط بدن. باکتری‌ها ممکن است باعث ایجاد عفونت در هر قسمت یا تمام قسمت‌های دستگاه ادرار، از جمله موارد زیر شوند:

• مجرای ادرار (که اورتریت نامیده می‌شود)
• مثانه (که سیستیت نامیده می‌شود)
• کلیه‌ها (که پیلونفریت نامیده می‌شود)

عفونت‌های مجاری ادرار با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شوند. روش دریافت آنتی بیوتیک توسط کودک به شدت و نوع عفونت بستگی دارد.

بی اختیاری ادرار

به بیان ساده، بی اختیاری ادرار به عنوان از دست دادن کنترل کامل ادرار یا تخلیه غیرارادی مثانه تعریف می‌شود. این مشکل تحت عنوان ناتوانی در دفع ادرار نیز شناخته می‌شود. بی اختیاری ادرار می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد و در شیرخواران و کودکان نوپا معمولاً یک موضوع کاملا عادی است. به منظور درک بهتر علل مختلف، فرد باید اطلاعات پایه‌ای از فرآیندهای حین دفع ادرار داشته باشد.

انواع بی‌اختیاری ادرار در کودکان

روش ساده‌تر برای تفکیک بی‌اختیاری ادرار در کودکان این است که آن را به دو دسته تقسیم کنیم. بی‌اختیاری ادرار در طول شب در حین خواب اتفاق می‌افتد و بی‌اختیاری ادرار در زمان بیداری روزانه رخ می‌دهد. بی‌اختیاری ادرار در شب معمولاً به عنوان “شب ادرای” شناخته می‌شود.

درمان بی‌اختیاری ادراری بستگی به علت اصلی آن دارد. نگه‌داشتن ادرار به طور ارادی، یکی از علت‌های شایع بی‌اختیاری ادرار در زمان بیداری در کودکان کوچک است. این مشکل معمولاً در کودکان 3 تا 5 ساله که تمایلی به استفاده از توالت ندارند، دیده می‌شود. این کودکان به اندازه‌ای مشغول هستند که نمی‌توانند وقتی برای استراحت و استفاده از توالت بگذارند و اغلب در حال بی قراری، حرکت بی‌هدف و نگه‌داشتن ناحیه تناسلی خود هستند. در اکثر کودکان، این مشکل با رشد سن به طور خودبخود برطرف می‌شود.