مشکلات پروستات از جمله ورم، التهاب و سرطان، نشانه ها و راه های درمان

• بزرگی خوش خیم پروستات

• ورم و التهاب پروستات

• لیزر درمانی پروستات

• جراحی برداشتن پروستات

  ---

پروستات غده کوچکی است که تنها در مردان یافت می‌شود. این غده مجرای ادراری (لوله‌ای که ادرار را از بدن خارج می‌کند) مردان را احاطه کرده است. این غده درست در زیر مثانه و در ورودی رگ وابران (وازد فران) (لوله‌ای که اسپرم را از بیضه‌ها به مجرای ادراری انتقال می‌دهد) واقع شده است. غده پروستات یک مایع غلیظ و سفید رنگی را تولید می‌کند که با اسپرم مردان مخلوط می‌شود و در نهایت مایع منی را شکل می‌دهد. غده پروستات از لحاظ شکل و اندازه شبیه یک گردو است، اما با افزایش سن احتمال دارد اندازه آن بزرگ‌تر گردد. بزرگ شدن غده پروستات می‌تواند اختلالاتی را در پروستات و سلامتی بیمار ایجاد نماید، از جمله: سرطان پروستات، التهاب و بزرگ شدن غیر سرطانی پروستات.

بیماری پروستات و افزایش سن

---

حدود 25 درصد از مردان در سن 55 سالگی و بیش‌تر از آن، به نحوی از اختلالات مربوط به پروستات رنج می‌برند. اگر سن افراد به هفتاد سالگی برسد، این احتمال تا 50 درصد افزایش خواهد یافت. مردانی که در دهه 50 و یا 60 زندگی خود قرار دارند، در خصوص چکاب منظم غده پروستات و تکرار آن باید با پزشک خود به مشورت بپردازند. ممکن است مراحل اولیه بیماری پروستات بدون علامت باشد. در مردانی که سابقه خانوادگی بیماری پروستات (یا بیماری‌های زمینه‌ای) دارند، بهتر است معاینه  پروستات زودتر انجام گیرد.

انواع

---

سه نوع از شایع‌ترین انواع بیماری‌های پروستات عبارت‌اند از: التهاب پروستات (پروستاتیت)، بزرگ شدن غیر سرطانی پروستات (هیپرپلازی خوش‌خیم پروستات یا BPH) و سرطان پروستات. ممکن است یک مرد در زندگی خود یک یا چند اختلال مربوط به پروستات را تجربه نماید.

التهاب پروستات (پروستاتیت)

پروستاتیت دو نوع اصلی دارد:

• پروستاتیت باکتریایی: حاد یا مزمن
• پروستاتیت غیر باکتریایی: همچنین تحت عنوان سندرم درد مزمن لگن (CPPS) نیز شناخته می‌شود.

در اغلب موارد، علت التهاب ناشناخته است. با این‌حال، التهاب پروستات می‌تواند ناشی از باکتری‌ها باشد. پروستاتیت باکتریایی به‌خوبی به داروهای ضد باکتریایی پاسخ می‌دهد. درمان و مدیریت (CPPS) مشکل‌تر است. این بیماری شکل شایعی از التهاب پروستات محسوب می‌شود و علائم آن از فردی به فرد دیگر متفاوت است. آزمایش خاصی برای تشخیص (CPPS) وجود ندارد، بنابراین پزشک باید سایر دلایل احتمالی را رد کند تا به تشخیص دقیق برسد.

علل احتمالی CPPS عبارت‌اند از:

• وجود عفونت باکتریایی (پروستاتیت) درگذشته
• تحریک پروستات در اثر برخی مواد شیمیایی
• اختلال در اعصاب دستگاه ادراری تحتانی
• اختلال در عضلات کف لگن
• رابطه‌های نامناسب جنسی
• اختلال اضطراب‌ مزمن

بزرگ شدن پروستات (BPH)

بزرگ شدن غیر سرطانی پروستات و یا هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات (BPH) در مردان مسن‌تر شایع است. در اثر بزرگ شدن پروستات، با تنگ شدن مجاری ادرار،  ممکن است مجرای ادراری هنگام تخلیه ادرار دچار انسداد شود. انسداد مجرای ادراری معمولاً علائمی در دستگاه ادراری تحتانی ایجاد می‌کند، گاهی اوقات ادرار از مثانه به‌درستی تخلیه نمی‌گردد. اگر این اتفاق به‌صورت ناگهانی برای بیمار رخ دهد به آن ” احتباس حاد ادراری ” می‌گویند. این حالت خیلی دردناک است و معمولاً به‌طور موقت با قرار دادن یک لوله نازک (کاتتر) به درون مجرا، ادرار آزاد و تخلیه می‌گردد. احتباس مزمن (مداوم) ادرار کمتر شایع است و می‌تواند برای بیمار عوارض خطرناکی ایجاد نماید. در این حالت ممکن است ادرار بدون درد در مثانه تجمع یابد. فرم غیرمعمول احتباس مزمن ادراری، باعث برگرداندن ادرار به سمت بالا شده و می‌تواند به کلیه‌ها آسیب برساند.

سرطان پروستات

سرطان پروستات در افراد بالای 65 سال شایع است و اغلب تا سن 75 سالگی از هر هفت مرد، یک نفر به این عارضه مبتلا می‌گردد. علت دقیق آن هنوز ناشناخته باقی‌مانده است، اگرچه سن و سابقه خانوادگی می‌تواند در بروز آن مؤثر باشد. در مراحل اولیه، سلول‌های سرطانی در غده پروستات محدود هستند. در موارد پیشرفته‌تر سرطان پروستات، سلول‌های سرطانی از طریق گردش خون و غدد لنفاوی به سایر نقاط بدن گسترش می‌یابند و در آنجا تومورهای ثانویه را ایجاد می‌کنند، به‌خصوص در استخوان‌ها.

علائم بیماری پروستات

---

ممکن است بیماری پروستات در مراحل اولیه با علامتی همراه نباشد. علائم بیماری پروستات به شرایط فرد بستگی دارد، اما ممکن است شامل موارد زیر گردد:

• اختلال در ادرار کردن، مانند سخت بودن شروع تخلیه ادرار
• نیاز به تخلیه مکرر ادرار، به‌خصوص در شب
• احساس پر بودن مثانه چراکه مثانه به‌طور کامل تخلیه نمی‌شود.
• دفع دردناک ادرار
• خون در ادرار یا خون‌ریزی از پیشابراه مستقل از ادرار کردن

وجود خون در ادرار اغلب به پروستات مربوط نمی‌شود، بنابراین هنگام مشاهده خون در ادرار به پزشک خود مراجعه کنید.

تشخیص

---

بیماری‌های پروستات را می‌توان به کمک آزمون‌های مختلف تشخیص داد، ازجمله:

• معاینه فیزیکی، مانند معاینه رکتوم (DRE)، که در آن پزشک پس از پوشیدن دستکش استریل، انگشت خود را به داخل رکتوم کرده تا سایز و بزرگی پروستات را بررسی نماید.
• آزمایش خون برای تشخیص آنتی‌ژن اختصاصی پروستات (آزمو PSA؛ در این خصوص می‌توانید با پزشک خود مشورت نمایید)
• نمونه‌گیری از میانه جریان ادراری (MSU) برای تشخیص عفونت یا ارزیابی خون در ادرار
• سونوگرافی و ارزیابی جریان ادرار
• بیوپسی (نمونه‌برداری) پروستات

درمان بیماری پروستات

---

درمان التهاب پروستات

بسته به نوع التهاب پروستات، درمان ممکن است شامل داروهای ضد باکتری و درمان‌های حمایتی باشد. مهم است تمام داروهای تجویزی که پزشک برای از بین بردن باکتری‌ها تجویز می‌شود، مصرف شوند. اما ممکن است پروستاتیت باکتریایی عود مجدد کند، حتی با مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها. ممکن است علت آن مؤثر نبودن آنتی بیوتیک تجویزی باشد و یا ممکن است تمام باکتری‌ها از بین نرفته باشند. در این موارد ممکن است، مصرف طولانی‌مدت دارو نیاز باشد و یا نوع دارو باید تغییر کند. اگر پروستاتیت شما مکرراً عود نماید، از پزشک خود بخواهید شما را به یک متخصص مانند یک اورولوژیست ارجاع دهد. پزشک می‌تواند آزمایشاتی را انجام دهد که نوع باکتری شما مشخص گردد. برای جمع‌آوری این اطلاعات، از مایع پروستات آزمایش به عمل می‌آید. پس از شناسایی باکتری‌ها، پزشک داروی مناسب را تجویز می‌نماید.

درمان بزرگ شدن غیر سرطانی پروستات (BPH)

درمان (BPH) شامل داروهایی است که عضلات صاف غده پروستات را آرام کرده و یا اندازه پروستات را کوچک می‌کنند. برای رفع انسدادها ممکن است از عمل جراحی کمک گرفته شود تا به‌صورت دائم مجرای ادراری بازگردد.

درمان سرطان پروستات

درمان سرطان پروستات، متناسب با شرایط افراد متغیر است. ماهیت سرطان، سلامت عمومی فرد و خواسته‌های بیمار باید مدنظر قرار بگیرند.

برخی از روش‌های متداول برای مدیریت و درمان سرطان پروستات عبارت‌اند از:

• نظارت فعال بیمار
• جراحی: برای مثال، پروستاتکتومی (برداشت پروستات)
• پرتودرمانی
• درمان‌های فرسایشی یا ابلیتیو مانند هایفوتراپی (HIFU) و نانونایف (NanoKnife)
• هورمون درمانی (سرکوب آندروژنها)
• شیمی‌درمانی
• چکاب بیمار