تغییر رنگ آلت تناسلی در اثر سفلیس، زگیل تناسلی، آلرژی و شکستگی

تاریخ 24 آبان 1402

گاهی اوقات آلت مردان به رنگ قرمز- بنفش در می‌آید.عمدتا این تغییر رنگ خوش خیم است. آلت مردان ممکن است در اثر افزایش جریان خون به عروق و غده های درون آلت، به رنگ بنفش در آید. این مساله معمولا زمانی که فرد تحریک می‌شود، رخ می‌دهد. با این وجود اگر این تغییر رنگ غیرطبیعی باشد، دلیل موجهی نداشته باشد و یا با درد و خارش همراه باشد، باید به پزشک مراجعه نمود، چرا که رنگ بنفش می‌تواند نشانه ای از عفونت، صدمه و مشکلات موجود در گردش جریان خون باشد. زمانی که چنین مساله ای پیش بیاید، متخصص اورولوژیست بهترین گزینه به شمار می‌رود.

علت و درمان تغییر رنگ آلت تناسلی

اگر تغییر رنگ در نتیجه تحریک فرد صورت گیرد، جای نگرانی نیست. تغییر رنگ در چنین مواردی در نتیجه جریان اضافی خون به داخل آلت خواهد بود. در اکثر دیگر موارد، مرد باید نگران تغییر رنگ یک قسمت یا کل آلتش باشد، چرا که این تغییر رنگ می‌تواند در نتیجه بیماری یا آسیبی باشد که به آن وارد شده است. علاوه بر تحریک، از دیگر دلایلی که می‌تواند بنفش شدن آلت را به همراه داشته باشد، عبارتست از:

تبخال دستگاه تناسلی

تبخال دستگاه تناسلی یک بیماری مقاربتی (STD) محسوب می‌شود. این STD می‌تواند منجر به زخم تبخالی شود که آبسه های دردناکی خواهند بود و در نتیجه باز شده و مایعی از آن ترشح خواهد نمود.

دلایل بروز تبخال دستگاه تناسلی

دو نوع ویروس سیمپلکس تبخال وجود دارد که منجر به تبخال دستگاه تناسلی می‌شود: HSV-1 که معمولاً منجر به تبخال می‌شود و HSV-2 که به تبخال دستگاه تناسلی منجر می‌شود. این ویروس از طریق غشاء مخاطی وارد بدن می‌شود. غشاء مخاطی، لایه‌ای نازک از بافت است که دهان، بینی و اعضای تناسلی را پوشش می‌دهد. وقتی ویروس وارد بدن می‌شود، به سلول‌ها چسبیده و در سلول‌های عصبی لگن باقی می‌ماند. ویروس‌ها به راحتی با محیط تطبیق پیدا می‌کنند و به تقسیم و انتشار می‌پردازند که این موضوع درمان آنها را دشوار می‌کند.

درمان تبخال دستگاه تناسلی

درمان های صورت گرفته می‌تواند از بروز آن جلوگیری نماید، اما نمی تواند ویروس سیمپلکس تبخال را درمان کند.
•    دارو : داروهای ضدویروس که روند درمانی و بهبود زخم ها را تسریع بخشیده و کاهش درد را به همراه دارد. می‌توان با اولین نشانه های بروز تبخال (خارش، سوزش و دیگر نشانه ها) و به منظور کاهش نشانه ها، مصرف دارو را آغاز نمود. افرادی که با باز شدن تبخال نیز مواجه می‌شوند، ممکن است از داروهایی به منظور کاهش احتمال وقوع این اتفاق در آینده استفاده نمایند.
•    درمان های خانگی : از تمیزکننده های ملایمی به هنگام دوش گرفتن و حمام کردن با آب ولرم استفاده نمایید. به منظور راحت نگاه داشتن منطقه متاثر، از لباس های نخی گشاد استفاده نمایید.

سیفلیس

بیماری سفلیس نوعی عفونت باکتریایی است که در اثر نزدیکی با فرد دارای عفونت ایجاد می‌شود.

نحوه سرایت سفلیس چگونه است

سیفیلیس عمدتا از طریق ارتباط نزدیک با زخم عفونی منتقل می‌شود. این عفونت معمولا به وسیله روابط جنسی شفاهی و مقعدی، واژنی و یا به اشتراک گذاشتن ابزارهای جنسی با فردی که مبتلا به عفونت است، منتقل می‌شود. افرادی که با تعداد زیادی افراد در ارتباط هستند، بیشتر از دیگران در معرض خطر ابتلا به سیفیلیس هستند. زنان باردار مبتلا به سیفیلیس هم می‌توانند این عفونت را به نوزادان خود منتقل کنند. همچنین، تزریق مواد مخدر و استفاده از سوزن‌های آلوده و یا انتقال خون نیز می‌تواند منجر به ابتلا به سیفیلیس شود. با این حال، استفاده مشترک از توالت، لباس، کارد و چنگال و یا حمام با فرد مبتلا به سیفیلیس، به عفونت منجر نمی‌شود.

روش های درمانی سفلیس

سفلیس با استفاده از یکی از روش های زیر درمان می‌شود:
•    تزریق آنتی بیوتیک : بیشتر افراد تنها به یک دوز نیاز دارند، در حالیکه اگر برای مدتی طولانی به سفلیس مبتلا بوده اید ممکن است که سه تزریق در بازه هفتگی تجویز شود.
•    دوره ای از قرص های آنتی بیوتیک : این دوره معمولا به مدت دو یا چهار هفته و بسته به مدت زمان ابتلا به سفلیس طول خواهد کشید.
باید از هر گونه فعالیت جنسی یا ارتباط جنسی نزدیک با دیگران تا حداقل دو هفته پس از اتمام درمان خودداری نمایید.

فرفیر

فرفیر که لکه های خونی نیز نامیده می‌شوند، به شکل لکه های قرمز یا بنفشی بر روی پوست ظاهر می‌شود. این نقاط نتیجه ای مستقیم از وارد آمدن صدمه بر آلت نیست؛ در عوض فرفیر معمولا نشانه ای از شرایطی اساسی است.

دلیل بروز فرفیر

برخی دلایل احتمالی برای لکه های خونریزی زیر پوست می‌تواند عبارت باشد از:
•    خونریزی یا مشکلات لخته شدن
•    سوء تغذیه
•    عوارض جانبی داروها
•    التهاب عروق خونی

درمان فرفیر

روش های درمانی در اینجا می‌تواند شامل گزینه هایی همچون یا شیمی درمانی، داروهای ضدویروس، داروهای استروئیدی، آنتی بیوتیک‌ها و جراحی باشند.

واکنش های حساسیتی

افراد به داروهای مختلف، واکنشهای متفاوتی نشان می‌دهند. در برخی موارد، داروها می‌تواند به واکنش های حساسیتی شدیدی به نام سندرون استیون-جانسون منتهی شود. سندروم استوین-جانسون با نقاط قرمز و بنفشی که بر آلت مردانه و همچنین برخی دیگر از اجزای بدن ظاهر می‌شود، شناخته می‌شود. این نقاط می‌تواند به نازک و زخم شدن پوست بی انجامد. با بیشتر شدن واکنش های، مشکلاتی که جان فرد را تهدید می‌کند می‌تواند رخ دهد. سندروم استیون-جانسون به درمان فوری نیازمند است. برخی داروها در مقایسه با دیگران احتمال ابتلا به سندروم استیون-جانسون را افزایش می‌دهد. این داروها عبارتند از :
•    آنتی بیوتیک های با پایه سولفا (به منظور جلوگیری از رشد باکتری)
•    ایبوپروفن
•    داروهای ضدتشنج
•    داروهای ضد روانپریشی
•    ناپروکسن
•    آنتی بیوتیک
واکنش های متفاوتی می‌تواند از داروها ناشی شود. در زمان وقوع آنها فرد باید بلافصله مصرف داروهای بدون تجویز را قطع نماید. پیش از توقف داروهای تجویزی باید با پزشک مشاوره نمود.

ترومای آلت تناسلی

اگرچه آلت مردانه، ارگانی است که معمولا کمترین حوادث در آن رخ می‌دهد، اما وقوع حوادث اجتناب ناپذیر است. اگر چه رایج نیست اما در بیمارستان بزرگ می‌توان هر ساله مواردی از صدمات وارده بر آلت را مشاهده نمود.

دلایل

آلت مردانه معمولا در مقایسه با دیگر نقاط بدن کمتر آسیب می‌بیند. صدمات وارده بر آن می‌تواند در نتیجه موارد زیر باشد:
•    تصادف وسایل نقلیه
•    حوادثی ناشی از ماشین‌آلات
•    زخم تیراندازی
•    سوختگی
•    نزدیکی جنسی
•    ورزش
معمولا آلت در حین نزدیکی آسیب می‌بیند. صدمه به آلتی که تحریک نشده باشد، از آنجاییکه ماهیت منعطفی دارد، به ندرت اتفاق می‌افتد. جریان خون در عروق به هنگام نعوظ، آلت را سخت می‌کند. در نزدیکی هایی که زور در آن وجود دارد، آلت سخت شده ممکن است از داخل واژن سر خورده و به جای آنکه به داخل واژن فرو رود، به همسر برخورد نماید. در این حالت ممکن است که آلت به شدت خم شود، درد شدیدی در آلت حس کنید و حتی ممکن است صدایی بشنوید. به دنبال آن معمولا آلت به سرعت از حالت نعوظ در خواهد آمد. درد و صدای ایجاد شده در نتیجه پارگی نسج سفید است که در حین نعوظ به شدت کشیده شده است. اورولوژیست‌ها به این حالت “شکستگی آلت” می‌گویند. درد ناشی از آن ممکن است برای مدت کوتاهی باقی بماند و یا ادامه یابد. خون ممکن است در زیر پوست آلت جمع شود (غده خونی) و یا منجر به تورم و کبودی آلت شود. وجود خون در سر آلت و یا در ادرار می‌تواند نشانه ای از صدمه ای جدی به مجرای پیشاب باشد.

درمان

•    در آسیب ایجاد شده توسط نزدیکی : درمان آلت شکسته شده در حین نزدیکی، شایع ترین جراحی به شمار می‌رود. این عمل نرخ پایین تری از عملکرد نادرست در نعوظ، وجود علامت زخم یا انحنا در آلت را به همراه خواهد داشت. جراحی تحت بیهوشی اجرا خواهد شد و هیچ دردی حس نمی شود. شایع ترین نوع جراحی، ایجاد برش های در نزدیکی سر آلت و عقب کشیدن پوست آلت به منظور بررسی سطح داخلی است. سپس جراح لخته های خونی را خواهد برداشت تا به سادگی به دنبال هرگونه پارگی در نسج سفید بگردد. پیش از بخیه زدن پوست در سر جای خود، هر گونه پارگی ترمیم می‌شود. ممکن است لوله ای از طریق مجرای پیشاب به مثانه وارد نمایند تا با تخلیه ادرار، امکان بهبود آلت را فراهم نماید. برای 1 تا 2 روز با آلت بانداژ شده در بیمارستان بستری خواهید شد. لوله ای که به مثانه متصل شده، ممکن است برداشته شود یا نشود. از داروهایی که به شما داده می‌شود می‌توان به آنتی بیوتیک و مسکن درد اشاره نمود. پزشک از شما درخواست خواهد نمود تا ملاقاتی در مطب و به منظور بررسی روند بهبود داشته باشید.
•    در آسیب های جدی : در موارد نادری که تصادفا، بخشی از آلت قطع می‌شود، باید قطعه قطع شده را در گاز خیس شده با محلول نمکی استریل پیچیده و آن را در کیسه ای پلاستیکی قرار داد؛ حال این پلاستیک را باید در پلاستیک دومی که خنک تر و به عنوان مثال حاوی آب و یخ است، قرار داده شود. اندام قطع شده را مستقیما وارد آب و یخ نکنید، چرا که تماس مستقیم با آب و سخ به بافتهای آن آسیب وارد خواهد نمود. اگر آلت قطع شده قابل اتصال باشد، دمای پایین تر آب این احتمال را بالا خواهد برد. آلت قطع شده را حتی بعد از 16 ساعت می‌توان پیوند زد. در صدمات حاد، اورولوژیستی که در جراحی خبره باشد می‌تواند آلت را از نو به حالت اولیه اش بازگرداند. عملکرد مناسب آلت پس از پیوند به شدت صدمه وارده بستگی دارد.

سرطان آلت

سرطان آلت حالت نادری از سرطان است که در پوست و درون آلت مردانه ایجاد می‌شود. این مساله در مردان بالای 50 سال شایع تر است.

دلایل بروز سرطان آلت

دلیل بروز سرطان آلت هنوز مشخص نیست، ولی پارامترهای بخصوصی می‌تواند منجر به افزایش احتمال وقوع آن شود و از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:
•    ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) : بیش از 100 نوع ویروس HPV وجود دارد که برخی منجر به ایجاد زگیل می‌شوند.
•    سن : این مساله به ندرت افراد پایین 40 سال را تحت تاثیر قرار می‌دهد و عمدتا در میان مردان بالای 50 سال دیده می‌شود.
•    استعمال دخانیات : مواد شیمیایی که در سیگارها پیدا می‌شوند، به سلولهای آلت صدمه می‌زند و احتمال ابتلا به سرطان آلت را افزایش می‌دهد.
•    تنگی ختنه گاه : وقتی که انقباض پوست ختنه گاه دشوار باشد، احتمال بروز عفونت هایی همچون التهاب حشفه آلت مردانه افزایش می‌یابد؛ عفونت های متعدد می‌تواند منجر به تضعیف سیستم ایمنی بدن شده و به بالاتر رفتن احتمال برخی انواع سرطان آلت منجر شود.

درمان

اگر سرطان آلت مردانه در مراحل اولیه تشخیص داده شود، می‌توان آن را با موفقیت و با خطر اندک درمان کرد. در صورتی که غده در روی پوست باشد، می‌توان آن را با استفاده از کرم‌های پوستی درمان کرد که عوارض جانبی اندکی دارند. همچنین، تابش اشعه می‌تواند برای عفونت‌های کوچک به کار گرفته شود و در صورت عفونت‌های بزرگتر، می‌توان با انجام برش کوچکی بر روی آن تراشیدن انجام داد. این نوع جراحی به نحوی است که در آن لایه‌های بافت‌های غیرعادی تا رسیدن به لایه‌ای طبیعی، تراشیده می‌شود. استفاده از هر دوی این روش‌ها، هنوز آلت شکلی طبیعی خواهد داشت و کارایی معمول خود را خواهد داشت. اما مراقبت‌های بعدی به منظور بررسی نشانه‌های اولیه بازگشت، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. در مواردی که سرطان در مراحل پیشرفته باشد، ممکن است به برداشتن آلت نیاز پیدا شود. تشخیص اولیه از اهمیت بسیاری برخوردار است؛ نه تنها متضمن نتایجی بهتر است، بلکه گزینه‌های بیشتری نیز برای درمان در اختیار قرار خواهد داد.