تاریخ 24 آبان 1402
درد آلت تناسلی در مردان ممکن است در قسمت بیخ، طول یا سر آلت تناسلی احساس شود. این درد ممکن است در پوست ختنه‌گاه نیز رخ دهد و معمولاً با احساس خارش، سوزش یا زق‌زق کردن همراه باشد. این نوع درد ممکن است ناشی از ضربه، تصادف یا بیماری باشد و می‌تواند در همه مردان با هر سنی بروز کند. این درد بسته به شرایط یا بیماری‌های زمینه‌ای که منجر به بروز آن می‌شوند، متفاوت است. به عنوان مثال، اگر شما دچار ضربه و آسیبی شده‌اید، درد ممکن است شدید و ناگهانی باشد. اما اگر دچار بیماری یا مشکلی هستید، درد ممکن است ابتدا خفیف باشد و سپس به تدریج شدیدتر شود. هرگونه دردی در آلت تناسلی باید جدی گرفته شود، به ویژه اگر در حین نعوظ رخ دهد، باعث جلوگیری از ادرار کردن شود یا در مدت طولانی و همراه با ترشح، سوزش، قرمزی یا ورم باشد.
سلامت دستگاه تناسلی یکی از بخش‌های مهم سلامتی فرد است- و چیزی فراتر از رسیدن به نعوظ و نگه‌داشتن این حالت، انزال و تولیدمثل می‌باشد. درد آلت تناسلی می‌تواند نشانه‌ای از وجود مشکل یا یک بیماری باشد. ابتلا به بیماری‌ها و مشکلاتی که تأثیری روی آلت تناسلی دارند نیز می‌تواند در حیطه‌های دیگر زندگی‌تان تأثیرگذار باشند، این مشکلات می‌تواند سبب استرس یا مشکلاتی در روابط و اعتمادبه‌نفس فرد شوند. اگر دچار درد در ناحیه‌ی آلت تناسلی‌تان شده‌اید، حتماً به یک متخصص اورولوژی مراجعه کنید. تشخیص به‌موقع و درمان مناسب آن می‌تواند تأثیر چشمگیری روی سلامت و بهبودی شما داشته باشد. متخصصین ما در کلینیک دکتر سلمان اسلامی می‌توانند به شما در تعیین علائم و نشانه‌های مشکلاتی در آلت تناسلی و دانستن نکاتی برای محافظت از سلامت آن کمک کنند. جهت دریافت نوبت مشاوره و یا رزرو وقت با ما تماس بگیرید.
علت‌ها
علل رایج درد آلت تناسلی عبارت‌اند از:
بیماری پیرونی
بیماری پیرونی (Peyronie’s disease) در اثر التهابی که باعث ایجاد پلاک یک لایه نازک از بافت فیبری در بالا یا پایین طول آلت تناسلی می‌شود، بروز می‌کند. این پلاک بافتی که در حین نعوظ سفت می‌شود، می‌تواند باعث خم شدن آلت تناسلی در هنگام نعوظ شود. بیماران ممکن است در صورت خونریزی داخلی آلت تناسلی بعد از خم شدن یا ضربه، یا در صورت داشتن بیماری بافت همبند، یا التهابی در سیستم لنفاوی یا عروق خونی، این بیماری را تجربه کنند. همچنین، بیماری پیرونی ممکن است به دلایل ارثی یا نامعلومی بروز کند.
پریاپیسم
پریاپیسم (نعوظ دائم یا مانا) سبب بروز درد و نعوظ طولانی‌مدت می‌شود. این نعوظ می‌تواند حتی درزمانی که فرد تمایلی به نزدیکی ندارد رخ دهد. این مشکل بیشتر در بین پسران بین سنین 5 تا 10 سال و مردان بین سنین 20 تا 50 سال بروز می‌کند. در صورت بروز این مشکل، باید در اسرع وقت برای درمان اقدام کرد، در غیر این صورت آسیبی دائمی به وجود خواهد آمد. این آسیب می‌تواند باعث از بین رفتن توانایی نعوظ در آینده شود.
از علت‌های بروز این بیماری می‌توان به این موارد اشاره کرد:
- عوارض مصرف داروهایی برای درمان مشکلات نعوظ یا داروهایی برای درمان افسردگی
- اختلالات لخته شدن خون
- اختلالات روانی
- مشکلات خونی مانند سرطان خون یا کم‌خونی داسی شکل
- آسیب و ضربه به آلت تناسلی یا ستون فقرات
بالانیتیس
بالانیت یا بالانیتیس، یک عفونت در پوست ختنه‌گاه و سر آلت در ناحیه ختنه‌گاه می‌باشد. این بیماری معمولاً در مردان و پسرهایی رخ می‌دهد که همیشه قسمت زیر پیش‌پوست (پوست ختنه‌گاه) را نمی‌شویند یا کسانی که ختنه نشده‌اند، اگرچه کسانی که ختنه شده باشند نیز ممکن است به این بیماری مبتلا شوند. همچنین این بیماری ممکن است در صورت مبتلا بودن بیمار به عفونت قارچی، بیماری و عفونت مقاربتی (STI)، یا حساسیت به نوع صابون، عطر یا موادی دیگر بروز کند.
بیماری‌ها و عفونت‌های مقاربتی
عفونت ناشی از بیماری‌های مقاربتی می‌تواند سبب بروز درد در آلت تناسلی شود. بیماری‌های مقاربتی که سبب بروز این درد می‌شوند عبارت‌اند از:
- کلامیدیا (Chlamydia)
- سوزاک
- تبخال تناسلی
- سفلیس
عفونت‌های مجاری ادراری
عفونت مجاری ادراری (UTI) در زنان شایع‌تر است، اما می‌تواند در مردان نیز به وجود آید. یک عفونت مجاری ادراری هنگامی بروز می‌کند که باکتری‌ها وارد مجرای ادرار فرد شوند و آن را دچار عفونت کنند. این عفونت ممکن است در صورت داشتن شرایط زیر در مردان بروز کند:
- ختنه نشده باشد.
- سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشد.
- دچار مشکل یا انسدادی در مجرای ادراری باشد.
- با فردی که مبتلابه عفونت است، رابطه‌ی جنسی داشته باشد.
- دچار بزرگی پروستات شده باشد.
صدمه
مانند قسمت‌های دیگری از بدن، یک ضربه یا صدمه می‌تواند باعث آسیب به آلت تناسلی شود. این صدمات ممکن است در این شرایط وارد شوند:
- در سوانح رانندگی
- آتش‌سوزی
- قرار دادن یک حلقه در دور آلت برای طولانی‌تر شدن نعوظ
- قرار دادن چیزی در مجرای پیشاب (لوله‌ای که ادرار را از راه آلت به بیرون هدایت می‌کند).
فیموزیس و پارا فیموز
فیموزیس (Phimosis) یا تنگی ختنه‌گاه در کسانی که ختنه نشده‌اند رخ می‌دهد و هنگام بروز آن پوست ختنه‌گاه (پیش‌پوست) خیلی سفت می‌شود و نمی‌تواند از قسمت سر آلت به عقب کشیده شود. این مشکل معمولاً در کودکان بروز می‌کند، اما می‌تواند در صورت ابتلا به بالانیت یا وارد شدن صدمه‌ای که باعث زخم شدن پوست ختنه‌گاه شود نیز به وجود آید. وضعیت مرتبط با این عارضه، پارا فیموز نام دارد که وقتی فرد پوست ختنه‌گاه را از سر آلت تناسلی به عقب بکشد، این پوست دیگر نمی‌تواند به‌جای قبلی خود برگردد و روی آلت را بپوشاند. پارا فیموز یک شرایط اورژانسی است زیرا می‌تواند باعث جلوگیری از ادرار شود و ممکن است باعث مرگ بافتی در ناحیه‌ی آلت تناسلی شود.
سرطان
سرطان آلت تناسلی، علت دیگر درد در ناحیه‌ی آلت تناسلی می‌باشد، اگرچه این موردی نادر است. عوامل بخصوصی می‌توانند سبب افزایش احتمال ابتلا به سرطان گردند، مانند:
- سیگار کشیدن
- ختنه نشدن
- ابتلا به ویروس پاپیلوم انسانی یا HPV
- تمیز نکردن قسمت تحتانی پوست ختنه‌گاه در صورت ختنه نشدن
- درمان برای بیماری پسوریازیس (صدف)
علائم
تشخیص نوع درد در ناحیه تناسلی اولین گام در تشخیص علت آن است. درد آلت تناسلی ممکن است انواع گوناگونی داشته باشد، از جمله درد داخلی یا خارجی، متمرکز یا گسترده، خفیف یا شدید، مداوم یا تصادفی. در صورت عفونت، درد معمولاً به شکل سوزش، خارش یا به همراه زخم ظاهر می‌شود. همچنین، ضربه به آلت تناسلی ممکن است منجر به درد در نقطه ضربه‌زده یا در سراسر آلت تناسلی شود، که این وضعیت به میزان صدمه واردشده بستگی دارد.
درمان
درمان درد آلت تناسلی به وضعیت یا بیماری زمینه‌ای آن بستگی دارد:
- پلاک‌های پیرونی را می‌توان با تزریق کاهش داد و در موارد بسیار شدید، جراح می‌تواند آن‌ها را بردارد.
- در صورت ابتلا به پریاپیسم، برداشتن خون از آلت تناسلی با استفاده از سوزن، به کاهش نعوظ کمک خواهد کرد. مصرف دارو نیز می‌تواند مقدار جریان خون را در آلت تناسلی کاهش دهد.
- برای درمان عفونت مجاری ادراری و برخی از بیماری‌های مقاربتی مانند کلامیدیا، سوزاک و سفلیس، می‌توان از داروهای آنتی‌بیوتیک استفاده کرد. همچنین از داروهای آنتی‌بیوتیک و ضد قارچ می‌توان برای درمان بالانیت استفاده کرد.
- برای کمک به کاهش یا برطرف کردن تبخال تناسلی، می‌توان از داروهای ضدویروس استفاده کرد.
- در صورت بروز فیموزیس، کشیدن پوست ختنه‌گاه با انگشتان ممکن است آن را شل‌تر کند. همچنین می‌توان پمادهای آستروئیدی را روی آن ناحیه استعمال کرد. در برخی موارد به جراحی ممکن است نیاز باشد.
- سرد کردن سر آلت تناسلی می‌تواند موجب کاهش ورم در موارد ابتلا به پارا فیموز شود. پزشک ممکن است توصیه کند که سر آلت تناسلی را فشار دهید. همچنین می‌تواند برای کمک به تخلیه‌ی آن، داروهایی را به آلت تزریق کند، یا می‌تواند برای کاهش تورم، برش‌های کوچکی را در پوست ختنه‌گاه ایجاد کند.
- در صورت ابتلا به سرطان آلت تناسلی، جراح می‌تواند قسمت‌های سرطانی را از آلت تناسلی بردارد. درمان سرطان آلت تناسلی نیز می‌تواند شامل پرتودرمانی یا شیمی‌درمانی باشد.
پیشگیری
با رعایت نکاتی، می‌توان احتمال بروز هرگونه دردی در آلت تناسلی را کاهش داد، ازجمله استفاده از کاندوم در هنگام نزدیکی، اجتناب از روابط جنسی با کسی که دچار هرگونه عفونت فعالی می‌باشد. اگر کسی مکرراً دچار عفونت‌ها یا مشکلاتی دیگر در پوست ختنه‌گاه شود، ختنه کردن یا تمیز کردن روزانه‌ی قسمت زیر پوست ختنه‌گاه می‌تواند کمک‌کننده باشد.
